عوامل تاثیرگذار بر امنیت اجتماعی شهروندان تبریز

مطالعه حاضر با هدف سنجش و شناسایی برخی عوامل تاثیرگذار و مرتبط با امنیت اجتماعی در بین شهروندان کلانشهر تبریز در سال 1395 صورت گرفته است4. این مطالعه از نوع پیمایش و به لحاظ زمانی مقطعی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات مرتبط با متغیرهای تحقیق از تکنیک پرسشنامه ساخت یافته (به صورت مصاحبه با افراد) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل شهروندان 18 تا 64  سال کلانشهر تبریز می باشد. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران 400 نفر برآورد گردید. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر خوشه ای چندمرحله ای می باشد. به این ترتیب که بین مناطق نه گانه شهر تبریز 40 بلوک با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد و تعداد بلوک ها در هر منطقه بر اساس حجم جمعیت منطقه تعیین شد. برای اندازه گیری تمام متغیرهای تحقیق از طیف لیکرت و مقیاس فاصله ای استفاده شده است. به منظور بررسی پایایی مقیاس های تحقیق از شاخص (آلفای کرونباخ) استفاده شد و برای بررسی اعتبار سازه ای وسیله اندازه گیری، روش تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از الگوی معادلات ساختاری (SEM) مورد استفاده قرار گرفته شد. به منظور انجام تحلیل های دو متغیره از آزمون تفاوت میانگین و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و جهت انجام تحلیل های چند متغیره و بررسی روابط علی، روش تحلیل مسیر با استفاده از الگوی معادلات ساختاری مورد استفاده قرار گرفت. بسته های آماری مورد استفاده در این مطالعه نرم افزارهای SPSS20 و Lisrel 8.8 می باشد. یافته ها نشان داد که: 1. میزان امنیت اجتماعی در ابعاد مختلف مادی و معنوی از دیدگاه شهروندان تبریزی در حد متوسط می باشد. 2. در بین متغیرهای زمینه ای تحقیق تنها محل سکونت رابطه معناداری با امنیت اجتماعی دارد. 3. مدل تحقیق نشان داد که عوامل درونی مثل آگاهی از وجود امنیت، رضایت از زندگی و مسیولیت پذیری شهروندی در مقایسه با عوامل بیرونی و فیزیکی مثل حضور پلیس و عملکرد آن نقش تعیین کننده تری در ایجاد امنیت اجتماعی در بین شهروندان شهر تبریز دارند. 4. هم چنین مشخص شد که رسانه نقش میانجی و کلیدی را در افزایش امنیت اجتماعی در جامعه ایفا می کنند.