توانمندسازی و مشارکت سیاسی-اجتماعی زنان بلوچ بعد از انقلاب اسلامی ایران

یکی از راه های دستیابی به نحوه نگرش جوامع نسبت به زن و جایگاه وی در میان قومیت ها، بررسی رسم ورسومات فرهنگی و اعتقادی در بین اقوام مختلف است. یکی از این قومیت ها بلوچ ها هستند. در بین بلوچ ها زن جایگاه ویژه ای دارد .زنان بلوچ همواره در زندگی همگام و همدوش با مردان از هیچ تلاش و کوششی دریغ نورزیده و در این راه به سخت کوشی معروف هستند چنانکه بعدازانقلاب, حضور گسترده زنان در مناصب سیاسی همچون فرماندار،بخشدار،شهردار وغیره قابل ملاحظه است. استان سیستان وبلوچستان یکی ازاستان هایی است که بیشترین مناصب سیاسی زنان رادرکشور دراختیار دارد. این پژوهش با هدف بررسی توانمندسازی و مشارکت فعال زنان بلوچ در فعالیت های  اقتصادی, سیاسی  و اجتماعی در استان سیستان و بلوچستان بعدازانقلاب اسلامی به روش توصیفی - پیمایشی انجام گرفته است. نمونه آماری تحقیق، شامل 210 نفر از فعالین اجتماعی زن بلوچ بوده که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه و برای تحلیل داده ها از آزمون های Tتک نمونه ای وتحلیل توصیفی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشانگر آن است  که ساختار فرهنگی و آموزشی منطقه سیستان وبلوچستان در پایین بودن مشارکت زنان بلوچ نقش بسزایی دارد. ساختار فرهنگی واجتماعی دارای بیش ترین و موانع آموزشی دارای کمترین نقش در میزان مشارکت زنان بلوچ در فعالیت های  اجتماعی, سیاسی و اقتصادی هست.