بازشناسی رسم «ستی» در هند و بازتاب آن در متون ایرانی

ایران و هند دو همسایه دیرین با خاستگاه مشترک و سابقه تمدنی کهن هستند که قرن ها در مجاورت هم زیسته اند و بر هم اثر گذاشته اند. این اثرگذاری در دوره هایی پررنگ و در زمان‌هایی کم رنگ بوده، اما می توان ادعا کرد که هرگز بی رنگ نشده است. رسم‌ستی(= ساتی) - که با معیارهای اخلاقی امروزی مغایر و با موازین ادیان ابراهیمی و زرتشتی ناسازگار است و طبعا برای ایرانیان پذیرفتنی نیست - از رسوم قدیمی هندوان است که سالیان درازی اجرا می شده و امروزه ظاهرا متروک شده است؛ رسمی که مربوط به تقدس آتش، شکوه عشق، هندوییسم و نتیجه مردسالاری و زن ستیزی هندی است. این پژوهش با بررسی کتاب های هندی (مقدس و تاریخی) و تحقیقات مربوط به آن سرزمین و کنکاش در متون تاریخی ایران کوشیده است با بازشناسی ستی، علت و عناصر پدید آمدن یا چرایی و چگونگی اش را توضیح دهد و حضورش در ادب، شعر و منظومه های فارسی را بررسی و مطالعه کند.