بالندگی اعضای هیات علمی در پرتو رهبری معنوی با میانجیگری یادگیری سازمانی

پژوهش حاضر با هدف سنجش روابط  بین رهبری معنوی و بالندگی اعضای هیات علمی با نقش میانجی یادگیری سازمانی در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان آذربایجان غربی انجام شد این پژوهش از نظر نوع توصیفی و از لحاظ روش، همبستگی می باشد. جامعه آماری 695 نفر از مدرسین تمام وقت 13 واحد بود که از میان آنان 263 نفر از جدول کرجسی و مورگان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات ازسه پرسشنامه استاندارد، رهبری معنوی فرای، بالندگی قرونه و یادگیری سازمانی نیفه استفاده گردید. روایی محتوایی و  سازه ای پرسشنامه ها تایید و پایایی آلفای کرونباخ آنها  در مرحله مقدماتی و نهایی مناسب بود. به منظور ارزیابی روابط بین متغیرهای مکنون و اندازه گیری شده در الگوی مفهومی، از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان دهنده رابطه مثبت و معنی داری  بین رهبری معنوی با  بالندگی می باشد در عین حال نتایج نشان داد که یادگیری سازمانی نقش میانجی در رابطه بین رهبری معنوی با بالندگی ایفا می کند. نتیجه اینکه رهبری معنوی با میانجیگری یادگیری سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری در بالندگی مدرسین دارد.