اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری و پردازش هیجانی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

 از فرایندهای فراتشخیصی مشترک در شکل گیری اختلالات اضطرابی، افکار تکرارشونده منفی است که با تاثیر بر علایم هیجانی موجب تشدید و تداوم این اختلالات می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری و پردازش هیجانی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود.

این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی غرب شهر تهران در سال 98-1397 تشکیل دادند. از آن تعداد سی نفر به روش دردسترس انتخاب شدند و پس از همتاسازی به صورت تخصیص تصادفی به دو گروه پانزده نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس نشخوار فکری (نولن-هوکسما و مارو، 1991) و مقیاس پردازش هیجانی (باکر و همکاران، 2007) گردآوری شد. پروتکل مداخله براساس مطالعه استیون هیز بود که توسط اورسیلو و همکاران (2004) برای اختلالات اضطرابی تنظیم شد. گروه آزمایش به مدت دوازده جلسه نوددقیقه ای مداخله دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ مداخله ای ارایه نشد. تجزیه وتحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و به کمک نرم افزار تحلیل داده ها SPSS نسخه 22 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد، بین میانگین نمرات مولفه های حواس پرتی، تامل، خودخوری و نمره کل نشخوار فکری و همچنین نمره کل پردازش هیجانی، در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بین گروه های آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود داشت (0٫001>p).

باتوجه به یافته های مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که استفاده از درمان های کوتاه مدت، گروهی و مبتنی بر شواهدی همچون پذیرش و تعهد، بر کاهش نشخوار فکری و بهبود در پردازش هیجانی زنان دارای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر موثر است.