ابرانسان، بازگشت جاودان همان و تکنیک

ابرانسان مشهورترین اندیشه نیچه است و شهرت آن محدود به فلسفه نیست. بااین حال و درست به همین دلیل، برداشت از ابرانسان در بیشتر موارد برداشتی نادرست است. این برداشت های نادرست تنها به فرهنگ عمومی محدود نمی شود و تاحدی از دشواری و پیچیدگی طرح خود این اندیشه ناشی شده است. در این مقاله با پیگیری نوشته های نیچه -هماهنگ با خوانش هایدگر از نیچه- نخست به پیوستگی عمیق میان ابرانسان و «آموزه بازگشت جاودان همان» پرداخته ایم. آنگاه، جایگاه یکتای ابرانسان را در به هم رسیدن دو اندیشه سترگ نیچه -«بازگشت جاودان» و «اراده به قدرت»- نشان داده ایم؛ ابرانسان و مطلق واقعیت برای نیچه این همان اند. پس از این، تفسیر هایدگر از این واقعیت و نسبت میان تکنیک و ابرانسان بیان شده است. بنابراین، با این تفسیر، ابرانسان نیچه و جهان تکنیکی هایدگر اندیشیدن به امری یگانه اند. در ادامه نشان داده ایم که چگونه «بازگشت جاودان همان» نیچه بیان متافیزیکی مصرف و بروز زمانمندی جهان تکنیکی است.