رابطه بین رفتار نوآورانه مدیران با رهبری تحول آفرین با نقش میانجی تاب آوری سازمانی (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری)

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رفتار نوآورانه مدیران با رهبری تحول آفرین با نقش میانجی تاب آوری سازمانی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری بوده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، روش گردآوری اطلاعات میدانی و از نظر روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال 1397 به تعداد 299 نفر بوده، که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970) و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی (بر حسب جنسیت) 169 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد رفتار نوآورانه کانتر (1998)، رهبری تحول آفرین باس و آولیو (2000) و تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) بود. روایی این پرسشنامه ها توسط متخصصان مورد تایید قرار گرفت، پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ (رفتار نوآورانه برابر 93/0، رهبری تحول آفرین برابر 95/0 و تاب آوری برابر 89/0 درصد) محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از بخش توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی و درصد تجمعی) و استنباطی (کولموگروف- اسمیرنوف، معادلات ساختاری، ضریب همبستگی چندگانه و واریانس یک طرفه) با استفاده از نرم افزار Spss و Lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رفتار نوآورانه مدیران با رهبری تحول آفرین با نقش میانجی تاب آوری سازمانی رابطه معنی دار وجود دارد. هم چنین رفتار نوآورانه توان پیش بینی تاب آوری سازمانی و رهبری تحول آفرین را دارد.