بررسی چگونگی تاثیرگذاری ایده های طراحی فضای سبز سبک ژاپنی در فضای سبز پارک های شهری ایران

به طورکلی مناظر باغ های ژاپنی در مقیاس کوچکی از شکل های آزاد طبیعت الگو گرفته اند. بنابراین می توان چنین دریافت، که هر آن چه در باغ و پارک به کار گرفته می شده، خود مفهومی ویژه داشته و بیانگر نکته ای از واقعیت های موجود در طبیعت بوده است. وقتی در زمان معاصر از طراحی باغ ایرانی سخن می گوییم، بهتر است باغی طراحی و ساخته شود که هم از فرهنگ ایرانی الهام گرفته باشد و هم کالبد آن یادآور ارزش های فرهنگ ایرانی باشد و تجارب سایر تمدن ها را به صورت بومی شده به کار گرفته باشد. همچنین بتواند یادآور ارزش های فرهنگی باشد و به نیازهای زمان پاسخ گوید. بنابراین مجموعه آن، هویتی ایرانی داشته و به عنوان الگویی مستقل ایفای نقش کند. اما در چند دهه اخیر به تدریج فضاهای سبز بسیاری از شهرهای کشورمان چهره ای تازه پیدا کردند که بیشتر آن ها چندان متناسب بافرهنگ، طبیعت و اقلیم منطقه نبودند و طرح ها و طراحی مکان هایی که امروزه به عنوان پارک، بوستان، فضای سبز شهری، باغ های عمومی برای مراجعه و تفرج مردم در شهرها و مجتمع های زیستی احداث می شوند، بیش از آن که با باغ های ایرانی (حتی) به معنای معمول آن نزدیک باشند، تقلیدی از باغ های غربی و ژاپنی اند. در این پژوهش، تعدادی از پارک های ایران که در آن سبک ژاپنی طراحی شده بود مورد بازدید و بررسی قرار گرفت. سپس، نظرها و توصیه های متخصصین و افراد صاحب نظر در قالب "مصاحبه باز" جمع آوری گردید. روش انجام پژوهش به صورت اسنادی- تحلیلی و پیمایشی بود که بخش بزرگی از اطلاعات به روش مصاحبه با متخصصان دریافت شده و تحلیل پایانی روی آن صورت گرفته است. از این پژوهش نتیجه شد که به علت پیچیدگی موضوع، بررسی ورود این سبک در ایران نیازمند به تفکر و پژوهش فراوانی دارد. همچنین طراحی و اجرای این گونه سبک ها نیاز به افرادی دارد که خود متخصص سبک ژاپنی بوده و یا دارای مطالعه کافی در این زمینه باشند. در حقیقت سبک ژاپنی بر اساس تفکر طراحان ژاپنی شکل گرفته و عوامل فرهنگی بسیاری در آن دخیل هستند. اما بیشتر جلوه های طراحی ژاپنی در فضاهای سبز ایران تنها ظاهری بوده و بدون در نظر گرفتن فلسفه پشتیبان آن می باشد. در مثل، با روی هم گذاشتن چندتکه سنگ و مقداری شن و ماسه و کاشت گیاهان نمادین مانند به ژاپنی و افرای ژاپنی، باغ ژاپنی به وجود می آورند. این سبک طراحی از نظر متخصصین دارای اشکال های فراوان به ویژه در بخش مفهوم سازی و چیدمان اجزای آن بوده و بدون تاثیر گذاری لازم می باشد.