مقایسه میزان بیان ژن های TLR2 ،TLR4 ،NLRP3 و NOS2 در منوسیت های خون افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ و گروه شاهد سالم

 سرطان روده بزرگ، سومین سرطان متداول و دومین عامل مرگ ومیر ناشی از سرطان در ایالات متحده آمریکا و همچنین، به ترتیب سومین و چهارمین سرطان متداول در مردان و زنان ایرانی محسوب می گردد. این بیماری در صورت تشخیص در مراحل اولیه، قابل درمان است. لذا با این فرضیه که میزان بیان ژن های آماسی منوسیت های خون محیطی بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ با افراد سالم، متفاوت است؛ این پژوهش با هدف پی بردن به نقش آماس در تکوین سرطان روده بزرگ با تکیه بر نمای ایمونوپاتولوژیک آن به منظور کمک به تشخیص در مراحل اولیه انجام شد.

در این پژوهش که به صورت موردی- شاهدی انجام شد میزان بیان ژن های TLR2، TLR4، NLRP3 و NOS2 در 12 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ تایید شدهstage II با روش TNM و 12 فرد سالم مراجعه کننده برای غربالگری این سرطان، پس از استخراج RNA از منوسیت های خون دو گروه و ساخت cDNA، با استفاده از روشqPCR مقایسه شد. در این مطالعه از ژن β-actin به عنوان ژن مرجع استفاده گردید.

میزان بیان TLR2 و TLR4در سطح mRNA در مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم به طور معنی داری کمتر بود .(p <0.05) میزان بیان NLRP3در گروه مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم، افزایش نسبی نشان داد اما معنی دار نبود. در مقابل، میزان بیان ژن NOS2 در گروه مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم به طور معنی داری افزایش داشت (p <0.05).

با توجه به تغییرات معنی دار بیان ژنی TLR2، TLR4 و NOS2در منوسیت های بیماران مبتلا به گرید II سرطان روده بزرگ و نقش واکنش های آماسی در تکوین این سرطان، می توان از این یافته ها نیز در کنار سایر روش ها برای تشخیص و تعیین پیش آگهی این نوع سرطان استفاده کرد. هر چند این امر نیاز به مطالعات بیشتری دارد.