مقایسه اثربخشی آموزش اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی و مداخله در بحران بر نشخوارهای ذهنی در زنان خیانت دیده دارای علائم افسردگی شهر یزد در سال 1398

خیانت زناشویی به عنوان یک عامل آسیب زا و رو به رشد در جوامع مختلف باعث ایجاد مشکلات متعددی برای همسر خیانت دیده شده است. هدف از این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی و مداخله در بحران بر نشخوارهای ذهنی زنان خیانت دیده دارای علایم افسردگی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 270 نفر از زنان خیانت دیده مراجعه کننده به مرکز مشاوره آرامش شهر یزد در سال 1398 بودند. نمونه ها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند و 45 نفر از زنان افسرده به صورت نمونه گیری تصادفی ساده در سه گروه گمارده شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه نشخوار ذهنیNolen-Hoeksema  (1991) بود. دو گروه آزمایش هر کدام 6 جلسه (هفته ای یک جلسه 60 دقیقه ای) تحت آموزش اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی و مداخله در بحران قرار گرفتند. گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های مجذور کای و تحلیل کوواریانس تک متغیری استفاده شد. تفاوت معنی داری بین سه گروه از لحاظ سطح تحصیلات و شغل مشاهده نشد. نتایج نشان داد نمرات پس آزمون نشخوار ذهنی در گروه های آزمایش در مقایسه با گروه گواه کاهش معنی داری یافته است (05/0>p). آموزش اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی نسبت به مداخله در بحران، تاثیر بیشتر و معنی دارتری در کاهش نشخوار ذهنی داشت (024/0>p). با توجه به نتایج، می توان از درمان اختصاصی سازی حافظه سرگذشتی و مداخله در بحران جهت کاهش نشخوار ذهنی زنان خیانت دیده بهره برد.