پیش بینی حل تعارض در افراد متاهل بر اساس حمایت اجتماعی ادراک شده و رضامندی زناشویی با میانجیگری سرمایه های روان شناختی

زوجین بر اساس آموخته‌ها، تجارب و شناخت‌های زیربنایی خود، دارای سبک‌های خاصی از حل تعارض هستند. امروزه رضایت زناشویی در زندگی مشترک، به یکی از اصلی‌ترین دغدغه های زوجین تبدیل شده است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین رضایت زناشویی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و حل تعارض در زوجین بر اساس نقش میانجیگر‌ سرمایه‌های روان‌شناختی بود.

 روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر، تمام افراد متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران شمال، تهران جنوب، تهران مرکز، تهران غرب، تهران شرق و علوم تحقیقات در سال 1397 بود. به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 270 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس رضامندی زناشویی افروز (1387)؛ مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت و همکاران (1988)؛ پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی لوتانز و همکاران (2007) و پرسشنامه حل تعارض مک‌کللان (1997) بود.

نتایج نشان داد ضریب مسیر مستقیم بین سرمایه روان‌شناختی و حل تعارض مثبت و در سطح 01/0 معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین رضایت زناشویی و حل تعارض با میانجیگری سرمایه‌های روان‌شناختی مثبت بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین حمایت اجتماعی ادراک‌شده و حل تعارض با میانجیگری سرمایه‌های روان‌شناختی مثبت بود.

 از نتایج پژوهش حاضر به‌طورکلی می‌توان چنین نتیجه گرفت که زوجین رضامند از میزان بالای سرمایه اجتماعی برخوردارند که با فراهم آوردن احساس امنیت و نظام اخلاقی، ارزشی و هنجاری مشترک، و رضامندی زناشویی را افزایش می‌دهد.و بدین‌صورت سرمایه روان‌شناختی زوجین را ارتقا می‌دهد.