کاربرد پایش ریسک خشکسالی محصولات دیم در مقیاس زیرحوضه بر بهبود مدیریت خشکسالی
مدیریت ریسک خشکسالی، به استراتژی نیاز دارد. انتخاب مقیاس مکانی یکی از وجوه استراتژی است. در تحقیق حاضر پایش خشکسالی در مقیاس زیرحوضه بررسی شده و به دلیل حساسیت بیشتر محصولات دیم نسبت به خشکسالی، ارزیابی در مورد محصولات دیم انجام شده است. به این منظور، با استفاده از شبیه ساز SWAT، حوضه آبخیز خرمآباد به مساحت 2480 کیلومترمربع براساس همگنی بافت خاک، کاربری اراضی و ارتفاع، به 31 زیرحوضه تقسیم شد. شاخص اکتشاف خشکسالی RDI، متناسب با سال زراعی منطقه، در مقیاس زمانی نه ماهه برای ارزیابی وضعیت خشکسالی کشاورزی طی مدت 1348 1396 در نظر گرفته شد. با استفاده از روش تیسن و نیز ایستگاه های هواشناسی موجود در محدوده مطالعه شده، باران و دمای هر یک از زیرحوضه ها، تخمین زده شد. همچنین، کاهش نسبی عملکرد محصولات دیم، تحت تاثیر هر یک از شدتهای مختلف خشکسالی، محاسبه شد. مطالعه حاضر توانست مناطق مختلف حوضه را از نظر ریسک خشکسالی محصولات مختلف با یکدیگر مقایسه کند، به گونه ای که نشان داد ریسک تولید محصولات، در هر یک از زیرحوضه ها، متفاوت و دارای دامنه 14 تا 30 درصد است. به طوری که میانگین ریسک تولید گندم، جو، نخود و عدس، به ترتیب 2/21، 8/18، 4/17 و 18 درصد به دست آمد. در ضمن، تاثیر شدت خشکسالی بر عملکرد هر یک از محصولها متفاوت بود. به این ترتیب که در خشکسالی متوسط 54 60، 47 55، 46 54،47 57؛ خشکسالی شدید 63 70، 58 64، 49 60، 51 62 و خشکسالی بسیار شدید 75 82، 69 74، 59 68، 67 74 درصد، سبب کاهش عملکرد پتانسیل محصولات به ترتیب، گندم، جو، نخود و عدس شد.
خشکسالی ، ریسک ، زیرحوضه ، کشاورزی دیم ، SWAT
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.