مطالعه و تبیین سبک مدیریتی حضرت آیت الله سید علی خامنه ای در پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران

حضرت آیت الله سیدعلی خامنه ای (مدظله العالی) در مناقشه بر سر برنامه هسته ای صلح آمیز جمهوری اسلامی ایران و مجموعه تعاملات درازمدت دیپلماتیک با غرب که در نهایت به شکل گیری توافق هسته ای موسوم به برجام منجر شد، نقش راهبری موثر و تعیین کننده ایفا کردند. پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش اصلی است که رهبر معظم انقلاب مناقشه بر سر برنامه هسته ای ایران و روندهای منجر به توافق هسته ای برجام و دوره موسوم به پسابرجام را بر اساس چه الگویی مدیریت کرده-اند؟ فرضیه ای که در پاسخ به این سوال به آزمون گذاشته شد این است که معظم له با تلفیق دو الگوی رهبری سخت و رهبری نرم در قالب الگوی نوین سبک رهبری هوشمند، روند فوق را راهبری کرده اند. ایشان این روند را به دو صورت نهادی ساختاری (سخت) و غیرنهادی (نرم) اجرا کرده اند. یافته های مقاله نشان می دهد که مدیریت نهادی ساختاری از طریق مجلس شورای اسلامی، شورای عالی امنیت ملی، تشکیل تیم نظارت بر برجام و نهادهای نظامی اجرا شده است. الگوی مدیریت غیر نهادی نیز با تاکید بر نقش اساسی مردم، پرهیز از افراط و تفریط در خصوص برجام، شفاف سازی ماهیت طرف مقابل، تشویق به مذاکره،دعوت به وحدت ملی، تاکید بر ضرورت رفع کامل تحریم ها،اتخاذ عقلانیت راهبردی و پایش مستمر تحرکات طرف مقابل، رفع نقاط ضعف استراتژیک داخلی،تعیین رسالت دولت و تیم مذاکره و الزام به تداوم صنعت هسته ای به اجرا در آمده است.این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی انجام شده و روش گردآوری داده ها کتابخانه ای است و از ابزار فیش برداری نیز استفاده شده است.