بررسی نظام حقوقی حاکم بر صدور مجوز برای کسب وکارهای اینترنتی در ایران

عدم شفافیت و پیچیدگی و سخت‏گیرانه بودن فرایند دریافت مجوز برای ثبت یا آغاز فعالیت، یکی از معضلات مهم کسب‏ و‏کارها در ایران است. این امر درخصوص کسب‏ وکارهای نوظهور با پیچیدگی بیشتری همراه است. بسیاری از کسب ‏وکارهای نوپای اینترنتی یا اصطلاحا استارت ‏آپ‏ ها با ابهام در زمینه مجوزهای فعالیت خود روبه رویند. در این مقاله می‏ کوشیم تا درباره موضوع مجوزهای کسب ‏وکار، با تاکید بر کسب‏ وکارهای اینترنتی، بحث کنیم. قوانین و مقرراتی که در سال ‏های اخیر از سوی مراجع ذی ‏ربط به تصویب رسیده است، از قبیل قانون اجرای اصل 44 قانون اساسی، قانون بهبود مستمر محیط کسب‏ وکار، قانون برنامه پنجم و ششم توسعه، و قانون رفع موانع تولید رقابت ‏پذیر و ارتقای نظام مالی کشور، حاوی مصوبات درخور توجهی درخصوص مجوزهای کسب ‏وکارند که در صورت اجرایی شدن آن‏ ها، فرایند صدور مجوزها تسهیل خواهد شد و درنتیجه فضای کلی کسب‏ وکار در کشور تا حدی بهبود خواهد یافت. درخصوص کسب ‏وکارهای الکترونیکی نیز، اگرچه تصویب و ابلاغ آیین ‏نامه اجرایی چگونگی صدور مجوز و نحوه نظارت بر فعالیت افراد صنفی در فضای مجازی و بازاریابی شبکه‏ ای و نیز دستورالعمل اعطای نماد اعتماد الکترونیک و نظارت بر کسب‏ وکارهای اینترنتی، گام‏ های مثبتی در راستای سامان دهی فعالیت ‏های اقتصادی در فضای مجازی به شمار می روند، کماکان خلاها و ابهامات بسیاری در این زمینه وجود دارد. ذر پژوهش حاضر، با شیوه تحلیلی توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ‏ای و اینترنتی، فرایند صدور مجوز برای کسب‏ وکارهای الکترونیکی بررسی شده است.