رهیافت اجتماع محوری پلیس در پیشگیری از جرائم در پهنه استان مازندران

یکی از چالش های اصلی در بحث ورود مجرم به نظام عدالت کیفری، دریافت پاسخ های کیفری به صورت رسمی و دولتی در قالب کیفر های سخت و خشن است. توالی فاسد اینگونه پاسخ ها اقتدارگرایی نظام قضایی، امنیتی شدن سیاست جنایی، حذف پاسخ های جامعوی و برچسب زنی به شهروندان است. برای پیشگیری از این توالی فاسد و توجه بیشتر به رویکردهای پیشگیرانه حضور و بروز پلیس اجتماع محور با رویکردها و رهیافت های جامعوی- ترمیمی مبتنی بر صلح و سازش ضروری به نظر می رسد. نوشتار حاضر به بررسی و نقش برنامه های پلیس اجتماع محور استان مازندران در پیشگیری از جرایم می پردازد.

اطلاعات مورد نیاز به دو صورت تلفیقی از طریق دو روش کتابخانه ای و میدانی (تهیه پرسشنامه محقق ساخته بر اساس طیف لیکرت و تکمیل آن بین نمونه آماری 350 نفر تصادفی ساده از پلیس، قضات، اساتید دانشگاه، مسیولین و آحاد مردم در پهنه استان مازندران) جمع آوری گردید و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون تی تک نمونه ای و دو جمله ای انجام گرفته است.

 رهیافت اجتماع محوری در پلیس استان مازندران با اجرای طرح هایی اعم از طرح مکنا، طرح شورای معتمد پلیس، تعبیه واحد های مشاوره و مددکاری و طرح های چهارگانه ارتقاء امنیت اجتماعی (رعد، فاتح، نصرت و ظفر) با زیربنای جرم شناسی و مبتنی بر نظریاتی همچون عدالت ترمیمی، برچسب زنی و نظریه حداقلی حقوق کیفری ضمن حصول سازش 75 درصدی پرونده های ارجاعی، باعث توقف و کاهش جرایم مطمح نظر محله ها و ارتقاء احساس امنیت اجتماعی گردیده است بنابراین پلیس مازندران رهیافت اجتماع محوری را بر پایه سیاست جنایی مشارکتی در جرایم کم اهمیت و خرد با اجرای برنامه ها و طرح های متمرکز و غیر متمرکز با موفقیت به ظهور رسانده است.