ارزیابی تاثیر جایگزینی اسید آمینه هایی با بار منفی کمتر در پپتید تترامر سنتتیک S3 مشتق از آمبوسیت خرچنگ نعل اسبی بر خاصیت ضد باکتریایی آن

بررسی آثار پپتیدهای دارای خاصیت ضد باکتریایی می تواند راه را برای به دست آوردن آنتی بیوتیک های موثرتر هموار سازد. در این تحقیق، پپتید تترامر Sushi3 طراحی و بیان شد؛ سپس با پپتید تترامر Sushi3 دیگری مطالعه و مقایسه گردید که به منظور تغییر خواص ضدباکتریایی، اسید آمینه های اسپارتیک اسید و پرولین آن با اسید آمینه های گلیسین و سرین جایگزین شده بودند.

ابتدا توالی های پپتیدی Sushi3 تترامر یادشده، طراحی و ساخته و به ترتیب Mer1 و Mer2 نام گذاری و به طور جداگانه در پلاسمید pET-26b(+) کلون گردید و درنهایت، به میزبان E.coli BL21(DE3)  انتقال داده شدند. پس از بیان پپتیدهای بالا، وجود پپتیدها با روش SDS-PAGE و وسترن بلات تایید گردید؛ سپس فعالیت ضدمیکروبی Mer1 و Mer2 بررسی و مقایسه شد. درنهایت، سمیت دو تترامر ساخته شده بر روی رده سلولی MDA-MB-231 ارزیابی و مقایسه گردید.

Mer1 و Mer2 بیان پروتیینی مشابه داشتند و اثر سمی هر دو پپتید روی رده سلولی تفاوت معنا داری نداشت؛ اما Mer2 نسبت به Mer1 ، در غلظت های یکسان، آثار ضدمیکروبی موثرتری دارد.

ارزیابی تاثیر جایگزینی اسید آمینه با بار منفی کمتر در افزایش فعالیت ضدمیکروبی پپتیدها، راهکار مناسبی است. نتایج بالا امکان طراحی و تولید پپتیدهای ضدمیکروبی علیه سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک را به عنوان نسل بعدی آنتی بیوتیک ها افزایش می دهد.