گرایش بین المللی شدن و عملکرد صادراتی: بررسی آثار میانجی دانش صادراتی و تعدیلگر پویایی محیطی

رقابت شدید در بازار داخلی و جهانی شدن تمایل شرکت ها به بین المللی شدن را افزایش داده است. در این بین صادرات یکی از راهبردهایی است که بیشترین کاربرد را برای بین المللی شدن شرکت ها داشته است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر گرایش بین المللی شدن و دانش صادراتی بر عملکرد صادراتی با نقش تعدیل گری پویایی محیطی است. پژوهش حاضرکاربردی و به لحاظ جمع آوری داده ها توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شرکت های کوچک و متوسط صادراتی در شهر تبریز هستند که از این میان تعداد 114 نفر از مدیران و معاونان این شرکت ها به روش سرشماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد که روایی محتوایی پرسشنامه از دیدگاه صاحب نظران و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. برای آزمون فرضیه ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS3 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که گرایش بین المللی شدن هم به طور مستقیم و هم از طریق دانش صادراتی تاثیر مثبتی بر عملکرد صادراتی شرکت ها دارد. همچنین پویایی محیطی رابطه بین گرایش بین المللی شدن و عملکرد صادراتی را تعدیل می کند. نتایج نشان داد گرایش بین المللی شدن زمینه لازم را برای ورود شرکت ها به بازارهای بین المللی فراهم می کند تا آنان سریعتر بین المللی شوند و با جبران کمبود منابع باعث گسترش این نوع شرکت ها می شود. نتایج پژوهش می تواند به عنوان یک راهنما برای سیاست گذاران، شرکت ها و مدیران صادراتی مورد استفاده قرار گیرد.