بررسی هماوری خرچنگ دراز آب شیرین Astacus leptoductylus در مولدین تولید شده در شرایط استخری

شاه میگوی آب شیرین از مهمترین و گرانبهاترین آبزیان آبهای شیرین بوده که در سالیان اخیر به دلیل افزایش فعالیت های  صیادی، ذخایر آن در منابع آبهای طبیعی مانند تالاب بین المللی بندر انزلی ، دریای خزر کاهش چشمگیر  جدی و حتی رو به انقراض قرار گرفته است. در راستای کمک به بازسازی ذخایر و تولید مولد شاه میگو ، پروژه ای تحت عنوان مولد سازی شاه میگوی آب شیرین در محیط استخری با سه تیمار و سه تکرار و با تراکم 3،5،7 قطعه در متر مربع انجام گرفت. نتایج  بررسی تعیین همآوری و تعداد  تخم چسبیده  به پاهای شنا و ارتباط آن با پارامترهای طول، وزن و سن نشان دهنده ارتباط مستقیم  آنها بوده است، بطوریکه  هماوری نسبی مولدین سه ساله بیشتر از مولدین دو ساله بوده است که این اختلاف از نظر آماری معنا دار بوده است. مولدین با طول، وزن و سن بیشتر، دارای تخم های بزرگتر و در نتیجه دارای همآوری کمتر و بلعکس می باشند. مولدین ماده دو ساله با طول میانگین 62/101 میلیمتر و وزن 96/55 گرم دارای همآوری نسبی 53/0± 08/2 و مولدین با میانگین طول 78/132 میلیمتر و وزن 20/87 گرم  دارای همآوری نسبی 64/0 ± 18/2 می باشند. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار spss14 و با سطح اطمینان 05/0 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.