ارزیابی ژنوتیپ های حاصل از تلاقی برنج بر اساس شاخص های تحمل به تنش شوری

تنش شوری یکی از مهم ترین تنش های غیرزنده است که موجب محدودیت در رشد گیاهان زراعی می گردد. به منظور گروه بندی ژنوتیپ های برنج حاصل از تلاقی ارقام اصلاح شده، در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه در سال 1397 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. تیمارهای مورد مطالعه در این آزمایش شامل تنش شوری در سه سطح (شاهد، 4 و 8 دسی زیمنس بر متر) و نه ژنوتیپ برنج بود. گروه بندی ژنوتیپ های مورد مطالعه بر اساس شاخص های تحمل به تنش انجام شد. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش عملکرد دانه در همه ژنوتیپ های مورد مطالعه شد. بیشترین میزان کاهش عملکرد دانه در همه ژنوتیپ ها مربوط به شوری 8 دسی زیمنس بر متر بود. تجزیه کلاستر نشان داد که در شوری 4 و 8 دسی زیمنس بر متر، بین ژنوتیپ های مورد مطالعه از نظر شاخص های تحمل به تنش تنوع مطلوبی وجود داشت. بر اساس نتایج شاخص های تحمل و حساسیت، تلاقی جلودار × دانش در هر دو شرایط شوری 4 و 8 دسی زیمنس بر متر از نظر شاخص های مقاومت، بالاترین مقدار را به خود اختصاص داده و به عنوان یک ژنوتیپ متحمل شناخته شد. همچنین در شوری 4 دسی زیمنس بر متر تلاقی دانش × پرتو و در شوری 8 دسی زیمنس بر متر ژنوتیپ دانش به عنوان ژنوتیپ حساس تشخیص داده شدند.