پتانسیل ماکروجلبک های دریایی سواحل جنوبی ایران، به عنوان پالایشگاه تولید سوخت های زیستی پاک

وجود زی توده عظیم و متنوعی از ماکروجلبک ها در سواحل و بنادر جنوبی کشور (آب های دریایی خلیج فارس و دریای عمان) بالغ بر 167 گونه جلبک قرمز، 79 گونه جلبک سبز و 80 گونه جلبک قهوه ای، چشم انداز امیدبخشی از پتانسیل استحصال سوخت های زیستی از ماکروجلبک های دریایی خلیج فارس و تولید فاز قدرتمندی از انرژی های پاک را در فراسوی تحقیقات بنیادین کشور قرار می دهد که در مقاله حاضر روش های تولیدی آن تفسیر شده است.  این جلبک های دریایی بالاخص در فصول بلوم با تولید زی توده ای بس وزین، جز مواردی چند مصارف محلی، عمدتا بر سواحل بلا استفاده رها می شوند، حال آنکه زی توده این جلبک ها مشتمل بر سه ترکیب مهم پروتئین، کربوهیدرات و لیپید است. وجود مقادیر بالاتر از 40% اسیدهای چرب در برخی از این جلبک ها می تواند آن ها را به منابعی برای استحصال روغن تبدیل کند و به کمک فرآیندهای بیوشیمیایی/ترموشیمیایی/تخمیرمیکروبی که توان استحصال و بهره وری از کل محتوای کربنه جلبک ها را به منظور تولید سوختی ایمن در مقیاس صنعتی فراهم می آورند، به راحتی می توان این ترکیبات جلبکی را به انواع مختلفی از سوخت های زیستی چون، بیودیزل، بیوروغن، بیوگاز، بیوهیدروژن، بیواتانول، بیوبوتانول، متان و ذغال تبدیل نمود.