مقاله علمی - ترویجی: بررسی فراوانی و توزیع ماهی کاراس پروس (Carassius gibelio) در تالاب انزلی

ماهیان بومی و غیر بومی اکوسیستم‌ها به دلایل مختلف از جمله تنوع زیستی، اندیکاتورهای زیستی آبها و در نهایت به ‌‌عنوان گوشت سفید (پروتئین) در تامین غذای انسانی از اهمیت بالایی در مطالعات زیستی برخوردارند. پژوهش های ماهی‌شناسی محدودی در تالاب انزلی در سنوات اخیر انجام شده است. مطالعه جوامع زیستی ماهیان تالاب انزلی طی سال‌های 95-1393 با نمونه‌برداری از 14 ایستگاه به‌وسیله الکتروشوکر و تور پرتابی (سالیک) انجام که 6757 قطعه ماهی صید، توزین و سپس تعداد 2763 زیست‌سنجی گردید. سه گونه ماهی غیر بومی کاراس، گامبوزیا و تیزکولی جمعا با 63/6 درصد، دارای بیشترین فراوانی در بین ماهیان صید شده بودند. گونه کاراس پروس (Carassius gibelio) در همه ایستگاه‌ها و تمام فصول صید گردید. نسبت جنس نر به ماده در این ماهی 1 به 11 و سن نمونه‌ها 5-1 سال بود. همچنین میانگین طول کل و وزن کاراس پروس تالاب انزلی در این دوره، به ترتیب 126 میلی‌متر و 46 گرم به‌‌دست آمد. حداکثر طول کل 315 میلی‌متر و وزن بدن نیز 621 گرم مشاهده شد.