بررسی تاثیر رهبری موثق و قلدری سازمانی بر از خودبیگانگی شغلی با نقش میانجی فرهنگ سازمانی

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر رهبری موثق و قلدری سازمانی بر از خودبیگانگی شغلی با نقش میانجی فرهنگ سازمانی در بین اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود.

در این مطالعه توصیفی تحلیلی، از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. روش نمونه گیری در تحقیق حاضر نمونه گیری طبقه ای تصادفی بوده و با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه آماری به تعداد 265 نفر برآورد شد. و پرسشنامه های مربوطه بین اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز به صورت الکترونیکی توزیع گردید. در این پژوهش چهار پرسشنامه استاندارد برای بررسی متغیرهای رهبری موثق، قلدری سازمانی، فرهنگ سازمانی، ازخودبیگانگی شغلی به عنوان ابزار اصلی گردآوری داده ها مورد استفاده قرارگرفتند. در سطح آمار استنباطی برای تعیین وضعیت هر کدام از متغیرهای پژوهش از آزمون تی تک نمونه ای و برای تعیین میزان تاثیرگذاری متغیرهای مکنون برون زا (مستقل) یعنی رهبری موثق، قلدری سازمانی بر متغیر مکنون درون زا (وابسته) یعنی از خودبیگانگی شغلی، با نقش میانجی متغیر فرهنگ سازمانی از مدل معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزیی (pls) استفاده گردید. برای بررسی فرضیات پژوهش از روش های کمی استفاده شد.

نتایج به دست آمده نشان می دهد که رهبری موثق بر ازخودبیگانگی شغلی اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز به طور مستقیم تاثیر ندارد ولی با نقش میانجی فرهنگ سازمانی نتایج معنی دار است، همچنین قلدری سازمانی نیز بر ازخودبیگانگی شغلی اثر مستقیم معنی دار ندارد ولی با نقش میانجی فرهنگ سازمانی اثر غیرمستقیم متغیر قلدری سازمانی بر ازخودبیگانگی شغلی معنی دار شد.

ننایج مطالعه نشان داد که رهبری موثق و قلدری سازمانی به واسطه فرهنگ سازمانی بر ازخودبیگانگی شغلی اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز تاثیر دارد.