بررسی رضایتمندی زندگی و سلامت روانی پرسنل اتاق عمل بیمارستان شهید فقیهی شیراز در دوران پاندومی کوید 19

رویکرد روانشناسی مثبت گرا، با توجه به توانایی های انسان، در سال های اخیر در مطالعات موردی مختلف، مورد توجه روانشناسان و پژوهشگران قرار گرفته است. این رویکرد هدف نهایی خود را شناسایی سازه ها و شیوه هایی می داند که بهزیستی و شادکامی انسان را به دنبال دارند. این پژوهش با هدف بررسی رضایتمندی زندگی و سلامت روانی پرسنل اتاق عمل بیمارستان شهید فقیهی شیراز از بدو پاندومی کوید 19 تا کنون انجام گرفته است.

مطالعه مذکور توصیفی - تحلیلی بوده و روش اجرای پژوهش به صورت پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه (پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ و پرسشنامه رضایت از زندگی داینر) بوده است. جامعه آماری را کلیه پرسنل اتاق عمل بیمارستان شهید فقیهی شیراز که 120 نفر می باشند، تشکیل می داد. با استفاده از جدول مورگان نمونه آماری 92 نفر انتخاب شدند برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) انجام شد.

یافته ها نشان داد که ارتباط بین رضایتمندی زندگی با ابعاد سلامت روانی مانند "خودپذیری با ضریب همبستگی 778/0"، "رابطه مثبت با دیگرن با ضریب همبستگی 663/0"، "تسلط برخود و محیط تحت کنترل با ضریب همبستگی 732/0" و "هدف در زندگی با ضریب همبستگی 835/0" رابطه معنادار از نوع مثبت وجود داشت، بنابراین می توان گفت که با افزایش نمره رضایتمندی زندگی در بین پرسنل جامعه مورد مطالعه، چهار بعد سلامت روانی نیز افزایش می یابد و بالعکس.

نتایج این پژوهش نشان داد که ارتباط بین میزان خودپذیری (نگرش مثبت به خود) از ابعاد سلامت روانی و سطح رضایتمندی از زندگی جامعه مورد مطالعه رابطه معنادار از نوع مثبت وجود دارد، بنابراین افراد با افزایش سطح رضایتمندی زندگی، ویژگی های مثبت و نقاظ ضعف خود را می پذیرند. همچنین ارتباط بین رضایتمندی زندگی و بعد رابطه مثبت با دیگران رابطه معناداری وجود داشت. به این معنی که با افزایش نمره رضایتمندی زندگی جامعه مورد مطالعه، میزان رابطه مثبت با دیگران بین آن ها نیز افزایش یافته و بالعکس. ارتباط بین رضایتمندی زندگی با بعد تسلط بر خود و کنترل محیط تحت کنترل نیز رابطه معنادار از نوع مثبت وجود داشت. بنابراین با افزایش رضایتمندی زندگی پرسنل، تسلط بر خود و محیط تحت کنترل بین آنها نیز افزایش یافته و کاهش رضایتمندی زندگی منجر به کاهش تسلط بر خود و محیط تحت کنترل خواهد شد و ارتباط بین رضایتمندی زندگی با بعد هدف در زندگی در بین جامعه مورد مطالعه نیز معنادار از نوع مثبت وجود داشت. بنابراین با افزایش نمره رضایتمندی زندگی در بین پرسنل اتاق عمل شهید فقیهی، میزان هدف در زندگی بین آن ها نیز افزایش یافته و کاهش رضایتمندی زندگی، منجر به کاهش میزان هدف در زندگی بین آنان خواهد شد.