بررسی تاثیر ملاتونین بر پارامترهای الکتروفیزیولوژیک در مدل صرعی شده با پنتیلن تترازول

صرع یکی از رایج ترین بیماری های نورولوژیک جهان است. ثبت داخل سلولی از نورون های با فعالیت صرع گونه بروز الگوی شلیک انفجاری (burst firing) را بخوبی نشان داده است. مطالعات نشان می دهد که ملاتونین خواص ضدصرعی اعمال می کند، اما تاثیر آن بر ویژگی های نورونی و تغییر الگوی شلیک پتانسیل عمل مشخص نشده است. از این رو مطالعه حاضر به تایین اثر ملاتونین بر پارامترهای الکتروفیزولوژیک در یک مدل صرعی شده با پنتیلن تترازول   (PTZ) می پردازد.

در این تحقیق تجربی آزمایش ها روی جسم سلولی نورون های F1 واقع در گانگلیون جانبی چپ حلزون انجام شد (14). الگوی شلیک  و پتانسیل های عمل با استفاده از روش ثبت داخل سلولی تک الکترودی ثبت و خصوصیات آن ها در شرایط کنترل، صرعی شده با داروی پنتیلن تترازول  و درمان با ملاتونین با غلظت 100 میکرو مولار بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار پریزم و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد.

ملاتونین در غلظت 100 میکرومولار بطور معنی داری (001/0<P) باعث جلوگیری از اثر دپولاریزه کننده پنتیلن تترازول بر پتانسیل استراحت غشا، کاهش فرکانس شلیک پتانسیل عمل  و افزایش دامنه پتانسیل متعاقب هیپرپلاریزاسیون  گردید. ملاتونین همچنین موجب تغییر الگوی فعالیت الکتریکی نورون از bursting در حضور PTZ به تونیک شد.

به نظر می رسد که ملاتونین با تغییر پارامترهای الکتروفیزیولوژیک موجب کاهش فعالیت صرع گونه و تغییر الگوی bursting ناشی از PTZ به الگوی تونیک شد. و به نظر می رسد ملاتونین بتواند در درمان صرع از طریق کاهش تحریک پذیری نورونی موثر باشد.