شکاف عملکرد، نگرش خطر پذیری، و وضعیت فقر برنجکاران فصل بارانی در مناطق ساحلی آسیب پذیر به آب و هوا در بنگلادش

کشاورزان مناطق ساحلی در بنگلادش در برابر صدمات آب وهوایی که بهره وری کشاورزی و معیشت را تحت تاثیر قرار می دهد آسیب پذیر هستند. در این پژوهش، شکاف عملکرد، خطر پذیری، و وضعیت فقر برنجکاران فصل بارانی (Aman rice) بررسی شده ونیز رابطه بین آنها در مناطق ساحلی آسیب پذیر به آب و هوا درجنوب بنگلادش ارزیابی شد. به این منظور، 125 برنجکار با روش ساده نمونه برداری اتفاقی برای تعیین شکاف عملکرد انتخاب شدند. برای محاسبه خطر پذیری، از مدل اول-خطر (safety-first model) استفاده شد و مدل Foster-Greer-Thorbecke برای برآورد وضعیت فقر به کار رفت. نتایج تحقیق برای برنج فصل بارانی شکافهای عملکردی مهمی را آشکار ساخت، در حالیکه کشاورزان این موقعیت را داشتند تا با استفاده بهینه و مدیریت علمی از نهاده ها، محصول را افزایش دهند. شکاف های عملکردی انعکاسی بود از نگرش خطر گریزی کشاورزان که بیشتر آن ها بسیار خطر گریز بودند. این پژوهش همچنین آشکار ساخت که نیمی از کشاورزان مزبور فقیر بودند و دارای شکاف فقر 15%. با این وجود، به علت کاهش درشکاف عملکردی ودرخطرگریزی کشاورزان، تعداد غیر-فقیران افزایش نشان داد. بنا براین، نتایج تحقیق چنین اشاره دارد که برای مدیریت نگرش خطر گریزی کشاورزان، شکاف عملکرد باید کم شود، که این امر بهبود وضعیت فقر آنها را نیز تسهیل می کند.