بررسی ارگونومیک ایستگاه های کار و ارتباط آن با شیوع اختلالات اندام های فوقانی و عوامل روانی - اجتماعی در کارکنان بانک های استان لرستان

کارکنان بانک اغلب در معرض حرکات تکراری، پوسچر نامطلوب و کار با دست هستند، بعلاوه با مشکلات روانی- اجتماعی ناشی از کار نیز مواجه می باشند. از این رو، مطالعه ای با هدف بررسی وضعیت ارگونومیک ایستگاه های کار و ارتباط آن با شیوع اختلالات اندام های فوقانی و عوامل روانی- اجتماعی در کارکنان بانک های استان لرستان انجام شد.

این پژوهش توصیفی- همبستگی، و از نوع کاربردی بود. جامعه آماری شامل 900 نفر از کارکنان بانک های استان لرستان بودند که 275 نفر از آنها با روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند.. از پرسشنامه های دموگرافیک، چک لیست ارزیابی ارگونومیکی اداری مبتنی بر چک لیست(OSHA)، نوردیک، و عوامل روانی – اجتماعی (هرسی و گلداسمیت، 1980) استفاده شد. داده ها با آزمونهای t و رگرسیون چندگانه و از طریق نرم افزار SPSS23 تحلیل شدند.

شایع ترین اختلالات اندام های فوقانی در گردن (5.61 %) و شانه (8.53 %) کارکنان مشاهده شد. وضعیت روانی – اجتماعی کارکنان کمی بالاتر از حد متوسط بود. تفاوت معناداریα ≤ 0.01) (در عوامل روانی - اجتماعی که بر اساس ارزیابی کارکنان از شرایط فیزیکی و روانی محیط کارشان بود، مشاهده شد. بین شاخص های کل ارگونومیک با اختلالات اندام های فوقانی و بین عوامل روانی – اجتماعی با این اختلالات ارتباط منفی و معنا‌دار (p≤0.001) وجود داشت.

وضعیت روانی- اجتماعی کارکنان بانک در سطح متوسط است. گرچه، مدیران می بایست شناخت بیشتری از نیازهای کارکنان بدست آورند. علاوه بر این، کارکنان نیاز به ادراک حمایت اجتماعی، انگیزش و بازخورد از سوی سرپرستان دارند تا بتوانند بطور کارآمد، فعالیت کنند.