بررسی مولکولی حضور ژن های pvl،spa و mecA و همبستگی آنها با طیفی از آنتی بیوتیک ها در باکتری استافیلوکوکوس اورئوس جمع آوری شده از بیماران سوختگی

  باکتری استافیلوکوکوس اوریوس یکی از مهم ترین پاتوژن های انسانی و یکی از عوامل شایع عفونت های بیمارستانی اکتسابی در جهان است. هدف از این مطالعه، بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) و ویژگی های مولکولی سویه های باکتری استافیلوکوکوس اوریوس است.

  این مطالعه توصیفی بر روی 56 سویه استافیلوکوکوس اوریوس جدا سازی شده از نمونه های بالینی در سال 1397، انجام پذیرفت. تعیین الگوی مقاومت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. همچنین زیر رده های mecA توسط واکنش Multiplex RCR تعیین گردید. ژن pvl و spa در این سویه ها با واکنش PCR تعیین گردیدند.

  بیشترین مقاومت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک های اگزاسیلین، سفوکسیتیم و اریترومایسین و ونکومایسین (12/5%) مشاهده شد. 100درصد از سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین، حاوی ژن mecA بودند و بیش از 50 درصد سویه های ایزوله شده مرتبط با عفونت های بیمارستانی بودند. علاوه براین، 3SCCmec type و1SCCmec type به عنوان ساب تیپ های غالب در این تحقیق شناسایی شدند و (17/8%) 10 سویه از سویه های جداسازی شده غیر قابل تایپ بودند.

نتایج نشان دادند که توزیع ژن spa در 82 درصد از نمونه ها وجود داشت. از مجموع 46 نمونه 40 نمونه متعلق به نمونه های زخم بودند. همچنین، ژن pvl در 12 درصد (7 نمونه) نمونه ها مشاهده شد. ارتباط میان ژن mecA با مقاومت به آنتی بیوتیک های اگزاسیلین، سفوکسیتین، اریترومایسین در سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین وجود دارد.