وضعیت مصرف فرآورده گلبول قرمز در بیمارستان امام خمینی شهرستان محلات

عوارض پس از تزریق خون، هزینه های بالا، محدودیت منابع و زمان لازم جهت تامین فرآورده های خون، نیاز به بررسی وضعیت مصرف خون و عوامل موثر در استفاده صحیح فرآورده ها را در بازه های زمانی مختلف در مراکز درمانی ضروری کرده است. در این مطالعه وضعیت مصرف فرآورده گلبول قرمز در بیمارستان امام خمینی شهرستان محلات در بازه زمانی 1398-1397 بررسی گردید. 

در این مطالعه توصیفی- مقطعی گذشته نگر، داده های مربوط به هموگلوبین بیمار در بدو بستری، هنگام درخواست خون، پس از تزریق خون و هنگام ترخیص، نام پزشک، علت بستری، شمارش پلاکت، آزمایش های PT و PTT بیمار و نسبت کراس مچ به تزریق خون یا C/T جمع آوری گردید.

از تعداد 356 بیمار دریافت کننده گلبول قرمز، 7/91% بیماران، هنگام درخواست خون کم خون بوده و 7/51% از آن ها با هموگلوبین بیشتر از g/dL 8 فرآورده گلبول قرمز دریافت کردند. شاخص C/T ، 06/1 و بیشترین میزان آن به بخش جراحی (8/1) و کمترین به بخش دیالیز (0/1) تعلق داشت. بین متغیرهای سن، جنسیت، PT ، PTT ، علت بستری و پزشک با فراوانی تزریق خون ارتباط معناداری مشاهده نشد.

نتایج این مطالعه نشان داد نسبت کراس مچ به تزریق خون در مقایسه با مقدار قابل قبول کمتر بوده و نشان دهنده مطلوب بودن نسبت درخواست به تزریق می باشد. هم چنین مشخص شد بین درخواست خون و کاهش هموگلوبین ارتباط معناداری وجود داشته و با توجه به میانگین آستانه هموگلوبین بیماران هنگام درخواست، عمدتا از استراتژی آزاد جهت تزریق استفاده شده است.