تعیین ورق دولایه AA3105-St12 بهینه در فرایند شکل دهی نموی با استفاده از شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک چند هدفه

شکل دهی نموی ورق، فرایند انعطاف پذیری است که در آن ورق فلزی به تدریج با حرکت ابزار در فضای آزاد شکل می گیرد. با توجه به این که ورق به صورت موضعی شکل دهی می شود و نیروها متمرکز بر منطقه تماس ابزار با ورق هستند، شکل پذیری ورق در این فرایند در مقایسه با سایر روش های معمول شکل دهی افزایش می یابد. در این مطالعه با شبیه سازی عددی فرایند شکل دهی نموی ورق دولایه AA3105-St12 با استفاده از روش اجزای محدود، نیروی عمودی وارد بر ابزار شکل دهی و ضخامت نهایی لایه ها در شرایط مختلف محاسبه شده است. اعتبار نتایج شبیه سازی با مقایسه آن ها با نتایج حاصل از آزمایش های تجربی ارزیابی شده است. با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی مدل هایی عددی برای تخمین نیروی عمودی وارد بر ابزار و ضخامت نهایی لایه ها بر حسب متغیرهای ورودی فرایند بدست آورده شده است. بهینه سازی چند هدفه برای دستیابی به حداقل نیروی عمودی و حداقل کاهش ضخامت لایه ها، بر مبنای مدل های بدست آمده و با کمک روش الگوریتم ژنتیک انجام شده است. در نتایج بدست آمده حالت های بهینه ضخامت کل ورق دولایه و نسبت ضخامت لایه ها در حالت های مختلف تماس لایه آلومینیومی و یا لایه فولادی با ابزار شکل دهی تعیین شده است.