اثرات استفاده از بافر و مگاسفرا السدنی به عنوان تنظیم کننده ‏ها‏ی pH، بر هیستومورفومتری و هیستوپاتولوژی روده‏ کوچک و بزرگ بره‏ های پرواری عربی تغذیه شده با جیره ‏های حاوی کنسانتره بالا

در روده ‏ی کوچک ارتفاع پرز‏ها، عمق کریپت، اندازه ضخامت بافت پوششی و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت، نقش قابل توجهی در مراحل نهایی هضم و جذب مواد مغذی از دستگاه گوارش دارند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر استفاده بافر بی‏کربنات یا باکتری مگاسفرا السدنی به عنوان تنظیم کننده ها‏ی pH بر هیستومورفومتری و هیستوپاتولوژی روده ‏ی کوچک و بزرگ بره های پرواری در حین تغذیه مقدار زیاد کنسانتره انجام شد.

در آزمایش حاضر از 24 راس بره نر عربی 1 ± 4 ماهه با وزن 15/3 ± 9/23 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 8 تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره ‏ی شاهد 2- جیره ‏ی شاهد + بافر بی‏کربنات سدیم 3- جیره ‏ی شاهد + باکتری مگاسفرا السدنی و مخمر ساکرومایسیس سرویسیه (باکتری-مخمر) بودند. جهت بررسی های بافت شناسی روده ‏ها، از بخش میانی سه ناحیه ‏ی دیودنوم، ژژنوم و ایلیوم و بخش میانی روده ‏ی بزرگ (کولون)، قطعاتی جدا شدند.

ارتفاع پرز، عمق کریپت و مساحت پرز دیودنوم در تیمار باکتری-مخمر از سایر تیمارها بیشتر بود (05/0<P). ضخامت لایه عضلانی در تیمار بافر نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (05/0<P). عرض پرزهای دیودنومی در تیمارهای بافر و باکتری-مخمر از تیمار شاهد بیشتر بود و در تیمار باکتری-مخمر نسبت به تیمار شاهد معنی ‏داری بود (05/0<P). اختلاف معنی ‏داری بین شاخص‏ های بافتی ژژنوم در تیمارها مشاهده نشد. ارتفاع پرزهای ایلیومی درتیمارهای بافر و باکتری- مخمر از تیمار شاهد بیشتر بود و در تیمار باکتری-مخمر نسبت به تیمار شاهد معنی ‏داری بود (05/0<P). عمق کریپت و مساحت پرز ایلیوم در تیمار باکتری-مخمر نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (05/0P<).

در مقایسه با شاهد، مصرف عوامل تنظیم کننده‏ ی pH از نظر هیستوپاتولوژی باعث کاهش آسیب‏ های بافتی نظیر نفوذ سلول های التهابی تک هسته ای، نکروز پرزها و هایپرپلازی پلاک ‏های پی‏یر در روده ‏ی کوچک و روده ‏ی بزرگ و در نتیجه ی آن بهبود ساختار بافتی و کاهش آسیب‏ های بافتی در روده ‏های کوچک و بزرگ شد.