ذوب پریدوتیت بالای زون فرورانش عامل شرایط ریداکس ماگمایی توده های کانه دار ذخایر مس پورفیری ده سلم و چاه شلغمی؛ آنالیز درجا زیرکن

با استفاده از محاسبات مقادیر عنصر فرعی، فوگاسیته اکسیژن (fO2) و دمای تبلور زیرکن های (Ti-in-zircon) توده های نفوذی کوارتز مونزونیتی کانه دار کانسارهای مس-مولیبدن پورفیری چاه شلغمی و ده سلم محاسبه و شرایط اکسیداسیونی ماگمای مادر بررسی شد. مقادیر Ce4+/Ce3+ برای چاه شلغمی و ده سلم به ترتیب در بازه های 8 تا 295 با میانگین 125 و 3 تا 171 با میانگین 35 در بازه مطلوب برای کانی سازی پورفیری قرار نگرفت. مقادیر fO2 محاسبه شده برای چاه شلغمی در بازه 8/1- ∆FMQ  تا 6/0+ ∆FMQ با میانگین 6/0- ∆FMQ  و برای ده سلم در بازه محدود 3/1- ∆FMQ تا 4/0- ∆FMQ با میانگین 8/0- ∆FMQ قرار گرفت که حداقل به میزان 1+ ∆FMQ کمتر از مقادیر کانی سازی مس پورفیری شاخص در دنیا است. براساس مقادیر log fO2 زیرکن توده های کانه دار، ماگمای مادر از ذوب بخشی پریدوتیت گوشته ای بالای زون فرورانش با دخالت ضعیف صفحه فرورانشی منشا گرفته است. ذوب در شرایط نامناسب (زیر خط بافر مگنتیت-هماتیت (HM) و در شرایط بافر فایالیت- مگنتیت-کوارتز (FMQ)، و نبود مقادیر مس و گوگرد کافی در منشا)، که با شواهد در درون ذخیره مانند نبود همرشدی های مگنتیت-هماتیت حمایت می شود، برای کانی سازی مس پورفیری در دو منطقه ایده آل نبوده است. نتایج با داده های ژیوشیمی عنصر اصلی و فرعی و مقادیر ایزوتوپی Sr-Nd سنگ کل قبلی نیز حمایت می شود.