بررسی تغییرات فصلی بر میزان فعالیت آنتی اکسیدانی جلبک قهوه ای Nizamuddinia zanardinii قبل و بعد مانسون در سواحل شمالی دریای عمان

در مطالعه حاضر تاثیر تغییرات فصلی بر محتوای آنتی اکسیدانی جلبک قهوه ای Nizamuddinia zanardinii در دو بازه زمانی قبل (فروردین لغایت خرداد 1398) و بعد مانسون (مهر لغایت آذر 1398) بررسی شد. نمونه برداری از سه ایستگاه بندر تنگ، بندر چابهار و بندر گواتر انجام شد. عصاره متانولی نمونه ها استخراج شد. بر اساس نتایج آزمون T تمامی شاخص های اندازه گیری شده به جز میزان IC50 در شرایط بعد مانسون نسبت به شرایط قبل از مانسون به طور معنی داری بیشتر بود درحالی که میزان IC50 قبل مانسون در سطح بالاتری قرار داشت. نتایج تجزیه واریانس نیز نشان داد که میزان آنتوسیانین (mg/100g DW97/0±13/4) و FRAB (02/0±56/0 درصد) بعد مانسون در ایستگاه بندر گواتر به شکل معنی داری کمتر از سایر ایستگاه ها بود (05/0<p) درحالی که قبل مانسون اختلاف معنی داری بین ایستگاه ها وجود نداشت (05/0>p). میزان فلاونویید نیز بعد مانسون بین هر سه ایستگاه اختلاف معنی داری نشان داد (05/0<p) درحالی که قبل مانسون اختلاف معنی داری بین ایستگاه ها مشاهده نشد (05/0>p). بیشترین میزان فلاونویید بعد مانسون در ایستگاه بندر چابهار (mg QE/ 100g DW51/1±41/5) اندازه گیری شد. بیشترین میزان IC50 در هر دو شرایط قبل و بعد مانسون در ایستگاه بندر گواتر (به ترتیب µg/ml20/2±68/69 و 09/13±08/126) اندازه گیری شد که به شکل معنی داری بیشتر از سایر ایستگاه ها بود (05/0<p)، اما بین سایر ایستگاه ها قبل و بعد مانسون اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0>p). در مجموع، نتایج این تحقیق نشان داد که میزان فعالیت آنتی اکسیدانی جلبک N. zanardinii به جز میزان IC50 بعد مانسون به طور معنی داری بیشتر از شرایط قبل از مانسون می باشد. این نتایج می تواند در بررسی توان آنتی اکسیدانی این گونه جهت فعالیت های تجاری مورد توجه قرار گیرد.