تاثیر مداخلات رفتاری و مولفه های اقتصادی بر مشارکت در فعالیت های بدنی

اتخاذ رویکردهای نوین، برای مقابله با کم تحرکی و ترویج فعالیت های بدنی یکی از اقدامات به کار گرفته شده توسط سیاست گذاران و تدوین گران برنامه های توسعه و ترویج فعالیت های بدنی و ورزش در جوامع مختلف می باشد. یکی از این رویکردها استفاده از ابزارهای اقتصاد رفتار می باشد. از این رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخلات رفتاری و مولفه های اقتصادی بر مشارکت در فعالیت های بدنی بود.

روش پژوهش، از نوع همبستگی بوده و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد، که روایی محتوایی آن را 9 تن از صاحب نظران تایید کردند. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در بخش افراد فعال 78/0 و در بخش افراد غیرفعال 74/0 به دست آمد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه افرادی بوده است که از لحاظ جسمانی و پزشکی محدودیتی برای مشارکت در فعالیت های بدنی نداشته اند. تعداد 1659 نفر به پرسشنامه ها پاسخ داده اند و در نهایت تعداد 1401 پرسشنامه به وسیله نرم افزار استتا، مبنای تجزیه و تحلیل های آماری قرار گرفت.

نتایج در بخش افراد غیرفعال نشان داد، تجویز پزشک به تنهایی و همچنین تجویز پزشک به همراه افزایش هزینه های ورزشی و افزایش زمان کاری تاثیر مثبت و معنادار بر تصمیم به مشارکت در فعالیت های بدنی داشت. در بخش افراد فعال نیز، تجویز پزشک به همراه افزایش هزینه های ورزشی و کاهش درآمد تاثیر منفی و معنادار بر تصمیم به مشارکت در فعالیت های بدنی داشت.

به طورکلی به متولیان توسعه ورزش و فعالیت های بدنی پیشنهاد می شود در تدوین برنامه های اجرایی خود به تفاوت های فردی افراد توجه کنند.