تحلیل ترمودینامیکی به کارگیری کمپرسور در تبدیل کننده های حرارت جذبی با محلول های آمونیاک-لیتیوم نیترات و آمونیاک-سدیم تیوسیانات

در این مقاله، تبدیل کننده های حرارت جذبی با کمپرسور در سه آرایش مختلف معرفی شده و از لحاظ ترمودینامیکی با آرایش ساده این سیکلها مقایسه شده اند. محلول های آب-لیتیوم بروماید، آمونیاک-لیتیوم نیترات و آمونیاک-سدیم تیوسیانات به عنوان محلول کاری در این سیستم ها مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهند که سیستم های آب-لیتیوم بروماید نسبت به سیستم های آمونیاک-لیتیوم نیترات و آمونیاک-سدیم تیوسیانات دارای گرمای تحویلی با دمای پایین تر، حداقل دمای ژنراتور و اواپراتور بزرگتر و احتمال وقوع پدیده کریستالیزاسیون بیشتر می باشد. همچنین نتایج نشان می دهند که افزودن کمپرسور به تبدیل کننده های حرارت جذبی ساده باعث افزایش دمای گرمای تحویلی، کاهش حداقل دمای ژنراتور و اواپراتور و افزایش نسبت انرژی اولیه و بازده قانون دوم ترمودینامیک به خصوص در دماهای ابزوربر بالاتر می شود. سیستم ها با محلول آمونیاک-سدیم تیوسیانات نسبت به سیستم ها با محلول آمونیاک-لیتیوم نیترات، دارای حداقل دمای ژنراتور و اواپراتور پایین تر و دمای ابزوربر بالاتر می باشند ولی به جز در دماهای بالای ابزوربر، نسبت انرژی اولیه و بازده قانون دوم پایین تری دارند.