بررسی و سنجش تاب آوری شبکه ارتباطی شهرکرج (مطالعه موردی: خیابان های شهید بهشتی و آزادی)

در سال های اخیر، مطالعه درباره مفاهیم تاب آوری در مقیاس های شهری و منطقه ای توجه ویژه ای را به خود جلب کرده است، هرچند سطح و تعداد این مطالعات در مقیاس شهری بیش از مطالعات انجام شده در مقیاس های بالاتر است. از این رو، خلا این دسته از مطالعات در حوزه مطالعات منطقه ای نمایان است.

هدف اصلی از این تحقیق بررسی و سنجش تاب آوری شبکه ارتباط شهرکرج می باشد. در این پژوهش با مطالعات کتابخانه ای معیارها و زیرمعیارهای مهم در افزایش میزان تاب آوری راه ها مشخص و سپس در محورهای انتخابی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. شش معیار تدوین شده در این پژوهش، تاب آوری حرکت سواره، تاب آوری عابران پیاده و دوچرخه سواران، تاب آوری در برابر سوانح طبیعی، مدیریت کارآمد حمل و نقل، تاب آوری در برابر شرایط نامساعد آب و هوایی و تاب آوری در برابر جرم می باشد.

این پژوهش از نوع کاربردی می باشد. از سوی دیگر، روش تحقیق، توصیفی تحلیلی با رویکرد ترکیبی (کمی- کیفی) می باشد

محورهای انتخابی این پژوهش، خیابان شهید بهشتی و خیابان آزادی می باشند. براساس ارزیابی های انجام شده در این پژوهش به روش تحلیل سلسله مراتبی، سطح تاب آوری این محورها متوسط و کم می باشد.

از راهکارهای پیشنهادی برای ارتقای تاب آوری می توان پیاده راه نمودن بخش های پرتردد پیاده خیابان، اجرای طرح های ترافیکی مانند زوج و فرد نمودن، کنترل سرعت وسایل نقلیه و تامین حرکت ایمن برای عابران پیاده از طریق روش های آرام سازی، استفاده از ابزار کنترل سرعت، احداث روگذر یا زیرگذر عابر پیاده در نقاط پرخطر و... اشاره نمود.