تاثیر آموزش استدلال بیزین بر نتایج آزمون های استدلال بالینی دانشجویان دوره کارورزی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

استدلال بالینی شامل محدوده ای از تفکر در باره طبابت بالینی است که در تمام مراحل ارزیابی بیمار حضور دارد. از تیوری بیزین می توان برای رد یا تایید تشخیص های افتراقی در فرایند استدلال بالینی کمک گرفت. به این صورت که با یادگیری زبان پایه ریاضی احتمال در پزشکی بتوانیم باورهای خود را با توجه به شواهد جدید عوض کنیم.

بررسی تاثیر برگزاری کارگاه آموزشی آشنایی با استدلال بیزین بر ارتقاء استدلال بالینی در کارورزان پزشکی بود.

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است و از نوع طراحی متغیر وابسته نابرابر (NEDV) می باشد، برای انجام آن 57 نفر از کارورزان بیمارستان هاجر شهرکرد در سال 1398 در پیش آزمون از نوع SC به عنوان مورد و آزمون KFP به عنوان شاهد، شرکت کرده و نتایج آزمون ها به صورت نمرات جداگانه برای هر نوع سوالات مشخص گردید. سپس کارگاه آموزشی سه ساعته استدلال بالینی و بیزین برگزار شد و بعد از 2 هفته از برگزاری پیش آزمون، پس آزمون برگزار و با فاصله اطمینان 0/95 نتایج  آن ها با هم مقایسه و با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون Paired Sample T-test تحلیل شدند.

نتایج مطالعه افزایش معنی دار نمرات کارورزان در هر دو نوع آزمونKFP و SC  را نشان داد. میزان کاربرد استدلال بالینی برای کارورزان در پس آزمون SC حدود 55 درصد بود که نسبت به    پیش آزمون SC 3/5 درصد افزایش داشت و این میزان در پس آزمون   KFPبرابر 46 درصد بود که نسبت به پیش آزمون آن 3 درصد افزایش داشت.

آزمون SC روش ارزیابی مناسبی برای نشان دادن تاثیر کارگاه آموزش استدلال بیزین بر استدلال بالینی نیست و برگزاری یک کارگاه استدلال بیزین تاثیر چشمگیری بر بهبود وضعیت استدلال بالینی کارورزان نخواهد داشت.