بررسی جو اخلاق سازمانی از دیدگاه پرستاران در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال1399

امروزه جو اخلاقی سازمانی به شدت تحت تاثیر پیچیده شدن سرویس های ارایه خدمات سلامت و تجهیزات پیشرفته قرار گرفته است. به گونه ای که جو اخلاقی به عنوان هویت سازمان شناخته شده و بیشترین تاثیر را بر هویت سازمانی داشته است.

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است. محیط پژوهشی بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخش های مختلف ویژه و بستری عمومی آن است. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران و با توجه به تعداد اعضای جامعه پژوهش، 340 نفر تعیین شد. از میان پرستاران واجد شرایط در جامعه پژوهش، نمونه ها از طریق تصادفی طبقه ای نسبی یا متناسب با حجم، از بخش های بستری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسش نامه جو اخلاقی اولسون (1998)  است. روایی محتوای پرسش نامه به روش اعتبار محتوا بر اساس نظر 10 نفر از اعضای هییت علمی در حوزه مدیریت پرستاری مورد تایید قرار گرفت و اعتماد آن با ضریب آلفای کرونباخ (89/0) سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و از طریق تحلیل توصیفی و آزمون های استنباطی من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان داد؛ 1/57 درصد از پرستاران مباحث اخلاق حرفه ایی را گذرانده بودند. اکثرا 2/51 درصد اشتغال بیش از ساعات موظف کاری ماهانه در یک یا چند بیمارستان را داشتند، 2/62 درصد دارای سابقه مسئولیت های اجرایی بودند که بیشتر آنها با 4/42 درصد در نقش اجراییstaff یا پرستار دوم بودند و  سابقه کاری اکثر نمونه های نیز با 6/42 درصد بین 1تا9سال بود. آزمون های آماری نشان داد که وضعیت جو اخلاقی کل با میانگین 58/3 در وضعیت نسبتا مطلوب بوده است. مطلوب ترین جو اخلاقی در حیطه همکاران و مدیران به ترتیب با میانگین های 143/4 و 9186/3 بوده است. جو اخلاقی بیماران، بیمارستان و پزشکان نیز در وضعیت نسبتا مطلوب بوده است. همچنین نتایج آزمون های آماری نشان داد، بین متغییرهای جو اخلاق سازمانی با برخی مشخصات بیمارستان و مشخصات دموگرافیک رابطه معنادار مستقیم وجود دارد(05/0˂P).

مثبت و مطلوب بودن جو اخلاقی در حیطه همکاران در این پژوهش، نقطه قوت ارزشمندی است که می بایست توسط مدیران پرستاری در بیمارستان مورد توجه قرار گیرد. از طرفی با توجه به پایین بودن نسبی میانگین جو اخلاقی، بیماران، بیمارستان و پزشکان، ضروری است مسیولین مربوطه علل و عوامل موثر در این زمینه را یافته و با اتخاذ سیاست های مناسب در جهت برطرف نمودن آن اقدام نمایند. نتایج پژوهش حاضر می تواند در تمام سطوح مورد توجه مدیران پرستاری قرار گیرید و با تدوین دستورالعمل ها و برنامه های راهبردی جو اخلاق  سازمانی را در بیمارستان ها ارتقا  و به تبع آن شاهد بهبود سطح خدمات مراقبتی بود.

امروزه جو اخلاقی سازمانی به شدت تحت تاثیر پیچیده شدن سرویس های ارایه خدمات سلامت و تجهیزات پیشرفته قرار گرفته است. به گونه ای که جو اخلاقی به عنوان هویت سازمان شناخته شده و بیشترین تاثیر را بر هویت سازمانی داشته است.

این مطالعه با هدف تعیین وضعیت جو اخلاقی سازمانی در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال1399انجام شد.

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است. محیط پژوهشی بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخش های مختلف ویژه و بستری عمومی آن است. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران و با توجه به تعداد اعضای جامعه پژوهش، 340 نفر تعیین شد. از میان پرستاران واجد شرایط در جامعه پژوهش، نمونه ها از طریق تصادفی طبقه ای نسبی یا متناسب با حجم، از بخش های بستری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسش نامه جو اخلاقی اولسون (1998)  است. روایی محتوای پرسش نامه به روش اعتبار محتوا بر اساس نظر 10 نفر از اعضای هییت علمی در حوزه مدیریت پرستاری مورد تایید قرار گرفت و اعتماد آن با ضریب آلفای کرونباخ (89/0) سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و از طریق تحلیل توصیفی و آزمون های استنباطی من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان داد؛ 1/57 درصد از پرستاران مباحث اخلاق حرفه ایی را گذرانده بودند. اکثرا 2/51 درصد اشتغال بیش از ساعات موظف کاری ماهانه در یک یا چند بیمارستان را داشتند، 2/62 درصد دارای سابقه مسئولیت های اجرایی بودند که بیشتر آنها با 4/42 درصد در نقش اجراییstaff یا پرستار دوم بودند و  سابقه کاری اکثر نمونه های نیز با 6/42 درصد بین 1تا9سال بود. آزمون های آماری نشان داد که وضعیت جو اخلاقی کل با میانگین 58/3 در وضعیت نسبتا مطلوب بوده است. مطلوب ترین جو اخلاقی در حیطه همکاران و مدیران به ترتیب با میانگین های 143/4 و 9186/3 بوده است. جو اخلاقی بیماران، بیمارستان و پزشکان نیز در وضعیت نسبتا مطلوب بوده است. همچنین نتایج آزمون های آماری نشان داد، بین متغییرهای جو اخلاق سازمانی با برخی مشخصات بیمارستان و مشخصات دموگرافیک رابطه معنادار مستقیم وجود دارد(05/0˂P).

مثبت و مطلوب بودن جو اخلاقی در حیطه همکاران در این پژوهش، نقطه قوت ارزشمندی است که می بایست توسط مدیران پرستاری در بیمارستان مورد توجه قرار گیرد. از طرفی با توجه به پایین بودن نسبی میانگین جو اخلاقی، بیماران، بیمارستان و پزشکان، ضروری است مسیولین مربوطه علل و عوامل موثر در این زمینه را یافته و با اتخاذ سیاست های مناسب در جهت برطرف نمودن آن اقدام نمایند. نتایج پژوهش حاضر می تواند در تمام سطوح مورد توجه مدیران پرستاری قرار گیرید و با تدوین دستورالعمل ها و برنامه های راهبردی جو اخلاق  سازمانی را در بیمارستان ها ارتقا  و به تبع آن شاهد بهبود سطح خدمات مراقبتی بود.