تاثیر سطوح مختلف شوری بر خصوصیات فیزیولوژیکی، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و برخی ترکیبات فلاونوئیدی در کشت هیدروپونیک گیاه زعفران زراعی (Crocus sativus L.)

استفاده از گیاهان متحمل به شوری در نواحی خشک و نیمه خشک دنیا ازجمله ایران یکی از راه های دستیابی به عملکرد بالا می باشد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تیمارهای مختلف شوری در کشت هیدروپونیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) و نیز میزان کمی ترکیبات فلاونوییدی کامفرول و کویرستین در گیاه زعفران زراعی (Crocus sativus L.) می باشد. بدین منظور بنه های گیاه زعفران در گلدان های حاوی پرلیت کاشته شد و در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی با ½ محلول غذایی هوگلند حاوی غلظت های صفر، 30، 60، 90، 120 و 150 میلی مولار کلرید سدیم آبیاری شد. بر اساس نتایج به دست آمده، اثر تنش شوری بر میزان کلروفیل a و b در سطح پنج درصد معنی دار نبود. میزان کاروتنویید و گلوکز در تیمار 60 میلی مولار به ترتیب افزایش معنی دار 27 و 56 درصدی نسبت به تیمار شاهد داشت. تاثیر شوری بر میزان اسیدآمینه پرولین برگ معنی دار نبود. درصد نسبی آب نیز در 150 میلی مولار با 20 درصد کاهش، بیشترین کاهش را نسبت به تیمار شاهد داشت فعالیت آنزیم PAL نیز در تنها در 150 میلی مولار افزایش معنی دار 50 درصدی نسبت به شاهد داشت. میزان کامفرول در تمام غلظت ها به غیراز 150 میلی مولار و میزان کویرستین نیز تنها در غلظت 150 میلی مولار افزایش معنی دار (100 درصد) نسبت به تیمار شاهد نشان داد. به نظر می رسد با توجه به نتایج آزمایش آستانه تحمل گیاه زعفران به نمک در محدوده 60 تا 90 میلی مولار بوده و مکانیسم های دفاعی عنوان شده در این محدوده و بالاتر از ان به گیاه جهت تحمل به نمک کمک می نمایند.