تعیین و مقایسه شیوع چاقی در کودکان مقطع اول دبستان بر اساس مراجع مختلف نمایه توده بدنی

چاقی نوعی اختلال متابولیکی است که امروزه به صورت یک اپیدمی درآمده و طی چند دهه اخیر، شیوع آن در گروه های سنی مختلف از جمله کودکان افزایش یافته است. چاقی در کودکان با استفاده از مراجع ایرانی، World Health Organization (WHO)، Centers for Disease Control and Prevention (CDC)و International Obesity Task Force (IOTF) قابل تشخیص می باشد. از آن جا که عوامل محیطی و نژادی می توانند بر شاخص های تن سنجی تاثیرگذار باشند، نمایه توده بدنی (Body mass index یا BMI) نیز می تواند در جوامع مختلف، متفاوت باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین شیوع چاقی در کودکان بدو ورود به دبستان های شهرستان مهریز و مقایسه آن با منحنی های مرجع BMI انجام شد.

در این مطالعه که به صورت مقطعی و توصیفی- تحلیلی انجام گرفت، 1209 دانش آموز بدو ورود به دبستان وارد تحقیق شدند. جنسیت، وزن و قد دانش آموزان ثبت و سپس BMI آن ها به روش تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم به مجذور قد بر حسب مترمربع محاسبه گردید. تعیین چاقی به عنوان صدک بالاتر از 95 به استناد چهار مرجع ایرانی، WHO، CDC و IOTF مورد بررسی قرار گرفت. پرسش نامه دیگری نیز جهت بررسی برخی از عوامل تکمیل شد.

شیوع چاقی در کودکان بدو ورود به دبستان های شهرستان مهریز بر اساس چهار مرجع CDC، WHO، IOTF و ایرانی به ترتیب برابر 2/6، 9/6، 8/3 و 9/6 درصد گزارش گردید.

شیوع چاقی در کودکان بدو ورود به دبستان های شهرستان مهریز بر اساس مراجع ایرانی و WHO با هم برابر بود و مراجع دیگر شیوع چاقی را به میزان های متفاوتی برآورد کردند. از آن جا که چاقی ارتباطی بسیار پیچیده ای با عوامل محیطی، ژنتیکی، فرهنگی و سبک زندگی دارد، پیشنهاد می شود هر کشوری بر اساس مرجع BMI همان کشور و یا از مرجع WHO جهت تعیین چاقی استفاده نماید.