تاثیر تمرین تناوبی شدید بر سطوح پلاسمایی میوستاتین و IGF-1 در نوجوانان چاق

میوستاتین و فاکتور رشد شبه انسولینی نقش موثری در پاسخ به انقباض های عضلانی، تنظیم و تحریک متابولیسم عضلات دارند. هدف از این پژوهش، تغییرات میوستاتین و IGF-1 پلاسمایی به هشت هفته تمرینات تناوبی شدید در نوجوانان چاق می باشد.

 این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود و 28 نوجوانان چاق به طور تصادفی به دو گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته پروتکل تمرینی تناوبی خیلی شدید را اجرا کردند. به منظور سنجش میزان پلاسمایی میوستاتین و IGF-1، نمونه خونی طی دو مرحله در حالت ناشتا، 48 ساعت قبل و بعد از تمرینات گرفته شد. جهت مقایسه درون گروهی از آزمون تی همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده گردید.

نتایج نشان داد متعاقب انجام هشت هفته تمرین تناوبی خیلی شدید مقادیر پلاسمایی میوستاتین به طور معناداری در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنادار (001/0=P و مقادیر IGF-1  (013/0=P در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری پیدا کرد.

با توجه به یافته های مطالعه حاضر مبنی بر کاهش معنادار میوستاتین و افزایش معنادار IGF-1، می توان از تمرینات تناوبی شدید به عنوان یک راهکار غیر دارویی برای پیشگیری و بهبود در نوجوانان چاق استفاده کرد.