مطالعه و تعیین فلاونولیگنان ها در میوه های گیاه خارمریم جمع آوری شده از نقاط مختلف ایران به روش های اسپکتروفتومتری، TLC و HPLC

سیلی مارین ترکیبی فلاونوییدی متشکل از 5 نوع فلاونولیگنان مختلف است که در میوه های رسیده گیاه خارمریم وجود دارد. این فلاونولیگنان ها شامل سیلی بین B,A، ایزوسیلی بین B,A، سیلی دیانین، سیلی کریسیتین و تاکسی فولین می باشند. سیلی بین ترکیب اصلی این ماده است. سیلی مارین دارای خواص آنتی اکسیدانت می باشد و به عنوان یک داروی موثر در درمان مسمومیت کبدی شناخته شده است.
جهت درک بهتر از مسیر متابولیسمی و تاثیر محیط رویش گیاه بر تجمع سیلی مارین میوه های رسیده این گیاه از نقاط مختلف کشور (شمال، غرب و جنوب غرب)، جمع آوری و میزان سیلی مارین اندازه گیری شد.
روش تحقیق: دانه های جمع آوری شده از مناطق مختلف ایران و با منشا مجارستان و همچنین دانه های حاصل از کشت رقم مجاری در گل خانه در محل پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی تهیه شده و مقدار کمی و کیفی ترکیبات فلاونوییدی پس از استخراج به سه روش اسپکتروفتومتری، TLC و HPLC مورد بررسی قرار گرفت.
مطابق روش اسپکتروفتومتری بالاترین مقدار تجمع سیلی مارین مربوط به منطقه ولشت و سپس برازجان است. با انجام روش TLC و با مقایسه با نمونه های استاندارد 5 لکه مربوط به فلاونولیگنان های حاضر در سیلی مارین در تمام مناطق شناسایی شد. مقدار کمی این ترکیبات به روش HPLC بررسی شد و نتایج نشان می دهد که بالاترین مقدار سیلی مارین در دانه های مربوط به منطقه برازجان تجمع دارد. در این روش سیلی بین A و B، ایزوسیلی بین A و B به راحتی از یکدیگر جدا شده و قابل بررسی است.
بنابر ضرورت تولید تجاری این گیاه و ثبات فرمولاسیون دارویی آن نیاز به ارزیابی وسیع تر و انتخاب ژنوتیپ برتر و خالص سازی آن جهت تولید صنعتی می باشد.