مقایسه بروز علائم بالینی ترومبوز ورید عمقی در بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی بعد از عمل جراحی هیسترکتومی شکمی

با توجه به اینکه روش بیهوشی در بروز علایم بالینی ترومبوز ورید عمقی (DVT) پس از هیسترکتومی شکمی دخیل است و این موضوع می تواند در ابتلاء به ترمبوز ورید عمقی موثر باشد و عدم اطلاع دقیق از بروز و یا عدم بروز آن منجر به شروع درمان می شود، مطالعه حاضر با هدف مقایسه بروز علایم بالینی DVT در بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی بعد از عمل جراحی هیسترکتومی شکمی انجام شد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی طی سال های 99-1398 با مشارکت 70 زن بعد از عمل هیسترکتومی شکمی که به یکی از دو روش بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، در بیمارستان الزهراء تبریز انجام شد. تشخیص DVT به وسیله چک لیست علایم بالینی و سونوگرافی داپلر انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های آماری تی تست و کای اسکویر انجام شد. میزانp  کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

بروز علایم بالینی DVT در بیماران دریافت کننده بیهوشی عمومی 14/17% و در بیماران دریافت کننده بی حسی نخاعی 85/22% بود که بروز این علایم در گروه بیماران دریافت کننده بی حسی نخاعی به طور غیرمعناداری بالاتر از گروه دریافت کنندگان بیهوشی عمومی بود (103/0=p)؛ با این حال بروز این عارضه پس از انجام سونوگرافی داپلر در هر دو گروه برابر صفر بود.

بروز علایم بالینی DVT در زنان کاندید هیسترکتومی شکمی که به یکی از دو روش بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی تحت جراحی قرار گرفته بودند، تفاوت معنادار نداشت؛ به این معنا که نوع روش بیهوشی در بروز ترومبوز ورید عمقی سهمی ندارد.