کیفیت زندگی وابسته به محیط زندگی دانشجویان پزشکی و دندان پزشکی و ارتباط آن با استرس
هدف از این مطالعه، بررسی نمرهی کیفیت زندگی و استرس، ارتباط بین این دو و عوامل موثر بر آنها در دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان میباشد.
این مطالعهی توصیفی- تحلیلی بر روی 235 نفر از دانشجویان دندانپزشکی و 488 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از فروردین تا تیرماه 1398 انجام شده است. در این مطالعه، 24 آیتم کیفیت جسمی، کیفیت روانی، کیفیت اجتماعی، کیفیت محیطی و 2 آیتم سلامت عمومی مربوط به کیفیت زندگی و 14 آیتم مربوط به سطح استرس ادراک شده با پرسشنامهی الکترونیک WHOQOL-Bref بررسی گردید. اطلاعات پس از جمعآوری با آزمونهای ANOVA، t-test و ضرایب همبستگی و همچنین آزمون رگرسیون خطی آنالیز شد (0/05 = α).
میانگین کیفیت زندگی کل 1/14 ± 5/78 (120-26) و میانگین استرس 2/7 ± 6/27 (56-10) بود. در هر دو رشته، رابطهی معنیدار و معکوس بین ارتباط بین کیفیت زندگی و استرس کل دیده شد (78/0- = r، 001/0 > p value). در دانشجویان دندانپزشکی، نمرات کل و چهار حیطه به طور معنیداری بالاتر و استرس، بطور معنیداری پایینتر از دانشجویان پزشکی بود. در هر دو رشته، بطور معنیداری میزان استرس در خانمها بیشتر از آقایان بود (0/03 = p value). بر اساس سال تحصیلی، در دانشجویان پزشکی، میانگین نمرهی کیفیت زندگی کل (0/04 = p value) و نمرات کیفیت جسمی (0/001 > p value) و کیفیت روانی (0/07 = p value) تفاوت معنیدار داشت و هر چه سال تحصیلی بالاتر رفته، نمرهی کیفیت زندگی پایینتر آمده است.
بین کیفیت زندگی و سطح استرس، ارتباط معنیدار و معکوس وجود داشت. سطح استرس در خانمها، همچنین در دانشجویان پزشکی نسبت به دانشجویان دندانپزشکی بیشتر بود. نمرهی کیفیت زندگی و افزایش سال تحصیلی، ارتباط معکوس داشتند.