مطالعه اثر اسپرمین در شرایط تنش شوری بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه پروانش ‏‏(‏Chatarantus roseus L.‎‏)‏

به منظور مطالعه اثر اسپرمین در شرایط تنش شوری در گیاه پروانش آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلدان های که حاوی پیت ماس قهوه ای به پرلایت با نسبت 4:1 بودند در گلخانه دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارها شامل اسپرمین  در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 15 ppm) و تنش شوری در سه سطح (صفر، 60 و 120 میلی مولار کلریدسدیم) بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی (وزن تر، وزن خشک، ارتفاع، قطر گل، تعداد برگ)، صفات فیزیولوژی (محتوای نسبی آب، کلروفیل کل، کاروتنویید) و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی پراکسیداز و مقدار پرولین بودند. نتایج نشان داد کاربرد پلی آمین اسپرمین رشد و عملکرد گیاه پروانش را در شرایط تنش بهبود بخشید و بر صفات وزن تر و وزن خشک بوته، ارتفاع، تعداد گل، محتوای نسبی آب، پرولین، محتوای کلروفیل، کاروتنویید و آنزیم پراکسیداز در سطح احتمال یک درصد و بر صفت تعداد برگ در سطح احتمال پنج درصد اثر معنی داری نشان داد. بیشترین میزان پرولین (37/0µmol/g FW) در تیمار 10پی پی ام و کمترین میزان (23/0 µmol/g FW) در تیمار شاهد بدست آمد. بالاترین میزان آنزیم پراکسیداز (099/0 units.g-1 FW.min-1) در تیمار 15 پی پی ام اسپرمین به دست آمد که نشان دهنده افزایش میزان فعالیت این آنزیم نسبت به شاهد با افزایش سطح اسپرمین بود. بنابراین استفاده از اسپرمین در زمینه دستیابی به شاخص های رشد مطلوب در این گیاه سودمند است.