رویکردی نوین از تحلیل سطوح پایدار شهری با مدل های ترکیبی تصمیم گیری چندمعیاره، DEMATEL, ANP & TOPSIS (مورد پژوهی: شهر کاشان)

امروزه مطالعه و بررسی شاخص های توسعه ی پایدار در ابعاد مختلف می تواند معیار مناسبی هم برای تعیین جایگاه نواحی و مناطق به لحاظ توزیع فضایی و مکانی مناسب امکانات و هم عاملی در جهت رفع مشکلات برای دستیابی به رفاه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی ساکنین شهری باشد. با این رویکرد، هدف پژوهش، تحلیل و تعیین سطوح پایداری نواحی و مناطق شهری کاشان به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه ی پایدار در معیارهای 9 گانه است تا از این طریق، ضمن نشان دادن سطح کیفیت زندگی ساکنین، امکانات، کمبودها و نیز درجه ی پایداری نواحی و مناطق، شناسایی شده و در ادامه به ارایه ی برنامه ها و راهبردهایی جهت کاهش کمبودها و محرومیت نواحی و مناطق پرداخته شود. نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه ی انجام، توصیفی-تحلیلی است و تلاش بر آن است با در نظر گرفتن شاخص های تلفیقی توسعه ی پایدار و با رویکرد ترکیبی از مدل های تصمیم گیری چندمعیاره همچون TOPSIS, DEMATEL, ANP  به این پرسش پاسخ داده شود که الگوی توسعه ی فضایی-مکانی در سطح نواحی و مناطق شهر کاشان چگونه است؟ نتایج پژوهش نشان می دهد الگوی توسعه ی فضایی-مکانی در سطح نواحی و مناطق شهر کاشان در کلیه ی شاخص های انتخابی با قرار گرفتن در سه سطح برخوردار، نیمه برخوردار و فرو برخوردار نامتعادل است و نواحی و مناطق از امکانات و خدمات یکسان برخوردار نیستند و در این زمینه می بایست از منابع، توان ها و سرمایه های محیطی، اجتماعی، اقتصادی و اراضی با قابلیت شهر جهت رفع کمبودهای فضایی موردنیاز مناطق و نواحی به نسبت شاخص های پایداری استفاده نمود.