بررسی میزان رضایت شغلی و ناامیدی در دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تبریز

رضایت شغلی کارکنان یکی از مسایل مهم هر سازمانی تلقی می شود. رضایت شغلی، نوع نگرش عمومی و کلی فرد نسبت به شغل خویش است. رضایت شغلی دستیاران پزشکی بیمارستان ها باعث ارتقا خدمات درمانی و بهبود رضایت بیماران از این خدمات می شود. این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت شغلی و ناامیدی دستیاران پزشکی تبریز انجام شد. در این مطالعه توصیفی تحلیلی (مقطعی)، دستیاران پزشکی مراکز آموزشی درمانی تبریز با استفاده از پرسشنامه های رضایت شغلی JDI و ناامیدی بک بررسی شدند. داده ها با روش های تحلیل واریانس، رگرسیون و تحلیل عاملی در سطح 0/05>P تجزیه و تحلیل شدند. مطالعه نشان داد که با افزایش رضایت شغلی، میزان ناامیدی کاهش می یابد (0/001>P). بین میزان ناامیدی و وضعیت بومی (0/017=P) و بین رضایت شغلی و میزان ناامیدی با وضعیت تاهل دستیاران ارتباط معنی دار وجود داشت (0/001=P و 0/043=P).