سنجش سطح سرمی سلنوپروتئین P و استرس اکسیداتیو در سرم بیماران دیابتی تیپ 2 و ارتباط آن ها با سطوح سرمی گلوکز و پارامترهای لیپیدی خون طی یک مطالعه ی موردی-شاهدی

دیابت ملیتوس نوع 2 یک نوع اختلال متابولیکی پیچیده بوده که عوامل استرس اکسیداتیو در ایجاد و پیشرفت آنموثر هستند. سلنوپروتیین P (SelP) به دلیل نقشی که در استرس اکسیداتیو و نیز مقاومت به انسولین دارد، سطوح آن در دیابت نوع 2 می تواند از اهمیت بالایی برخوردار باشد. بر این اساس در این مطالعه به بررسی میزان SelP و شاخص های استرس اکسیداتیو در سرم بیماران دیابتی تیپ 2 و تعیین میزان همبستگی آن ها با سطح سرمی گلوکز و پارامترهای لیپیدی پرداخته شد.

تعداد 90 نفر در این مطالعه شرکت کردند که این تعداد شامل 45 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 (22 مرد و 23 زن) و 45 فرد کنترل همسان سازی شده بر اساس سن، جنس و شاخص توده بدنی (BMI) (22 مرد و 23 زن) بود. سپس از افراد مطالعه 10 میلی لیتر خون گرفته شد و پس از جداسازی سرم، سطح سرمی SelP با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری گردید. میزان سطح سرمی HbA1c، FBS و پروفایل لیپیدی به وسیله اتوآنالایزر بررسی گردید. به منظور بررسی نمونه های سرمی ازنظر استرس اکسیداتیو، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (Total Antioxidant Capacity) بر اساس احیای یون فریک توسط قدرت آنتی اکسیدانی با روش FRAP اندازه گیری گردید و نیز به منظور ارزیابی ازنظر پراکسیداسیون لیپیدی مالون دی آلدیید (Malondialdehyde) با روش فلوریمتری اندازه گیری شد.

سطح سرمی SelP در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0> p). همچنین سطح سرمی TAC و MDA در گروه بیماران در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب کاهش و افزایش معناداری نشان داد (001/0> p). در بررسی دیگر مشاهده شد در افراد موردمطالعه ارتباط معنادار و مستقیمی بین غلظت سرمی SelP و سطوح HbA1C (001/0> p، 748/0 = r)، FBS (001/0> p، 772/0 = r)، TG(001/0= p، 317/0 = r)، VLDL-C(001/0= p، 319/0 = r) و MDA (001/0> p، 719/0 = r) و ارتباط معکوس و معناداری بین غلظت سرمی SelP با میزان سرمی TAC (001/0> p، 495/0- = r) وجود دارد. همچنین نشان داده شد که در افراد موردمطالعه سطح سرمی TAC با سطوح HbA1C (001/0> p، 463/0-= r)، FBS (001/0> p، 468/0-= r)، TG(001/0> p، 256/0-= r)، VLDL-C(015/0= p، 244/0-= r) و TC (033/0> p، 213/0-= r) ارتباط معکوس و معناداری دارد. همچنین نشان داده شد که در افراد موردمطالعه سطح سرمی MDA با سطوح HbA1C (001/0> p، 719/0-= r)، FBS (001/0> p، 699/0-= r)، TG(002/0= p، 310/0-= r) و VLDL-C (002/0= p، 308/0-= r) ارتباط مستقیم و معناداری دارد.

بر اساس یافته های این مطالعه به نظر می رسد سطوح بالای SelP از طریق مسیرهای استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری دیابت نوع 2 نقش داشته باشد.