تاثیر تمرینات چشم آرام بر اجرا و کینماتیک مهارت پرتاب کردن کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی در سن شش سالگی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات چشم آرام بر اجرا و کینماتیک مهارت پرتاب کردن کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی در سن شش سالگی بود.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با دوره پیگیری 14 روزه بود. 30 دختر شش ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی، در دو گروه تمرین چشم آرام و شاهد قرار گرفتند. در مرحله پیش‌آزمون، شرکت‌کنندگان اقدام به پرتاب 10 کوشش پرتاب کیسه لوبیا نمودند. مرحله اکتساب در 18 جلسه و در هر جلسه 10 کوشش انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، در مرحله پس‌آزمون و در دو هفته بی‌تمرینی در مرحله یادداری شرکت‌کنندگان اقدام به پرتاب 10 کوشش پرتاب کیسه لوبیا کردند. در هر یک از مراحل، اطلاعات بینایی با کمک دستگاه ردیابی چشم و داده‌های کینماتیکی به وسیله دوربین سرعت بالا و دقت پرتاب توسط محقق ثبت شد. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 تمرینات چشم آرام، افزایش معنی‌داری بر دقت پرتاب، طول دوره چشم آرام و کینماتیک پرتاب کردن داشت (05/0 > P).

نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت تمرینات چشم آرام در بهبود مهارت پرتاب کردن و کینماتیک کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی تاکید دارد و به مربیان پیشنهاد می‌شود که از این نوع تمرینات در جهت بهبود این مهارت‌ها استفاده نمایند.