تاثیر قصه درمانی مربیان آموزش بر هوش کلامی، خلاقیت و ادبیات لغاتی کودکان (مورد مطالعه: مهدکودک های شهر اصفهان)

برخی از کودکان از نظر هوش کلامی و خلاقیت، ادبیات لغاتی و در نتیجه، مهارت‌هایی مانند خواندن و نوشتن دچار مشکل هستند. استفاده از روش‌های مناسب کودکان مانند قصه درمانی، شاید بتواند به بهبود یادگیری و پیشرفت تحصیلی کودکان در آینده کمک نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه درمانی بر هوش کلامی، خلاقیت و ادبیات لغاتی کودکان مهدکودک توحید شهر اصفهان صورت گرفت.

 این مطالعه از نوع تجربی پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه شاهد بود. به همین منظور، از بین کلیه کودکان مهدکودک توحید شهر اصفهان در سال 1397-98، 30 کودک به روش در دسترس انتخاب شدند و به شیوه‌ تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و شاهد (15 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه 4 دقیقه‌ای آموزش دیدند. قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل، از آزمون هوش Wechsler (Wechsler Intelligence Scale for Children یا WISC) (آزمون درک و فهم کلامی و گنجینه واژگان) و فرم ب آزمون تفکر خلاق Torrance (Torrance Tests of Creative Thinking یا TTCT) به عنوان ابزارهای تحقیق استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون ANCOVA مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت.

 در مرحله پیش‌آزمون، میانگین هوش کلامی، ادبیات لغاتی و خلاقیت گروه آزمایش به ترتیب 101، 7/10 و 7/58 بود و این مقادیر در مرحله پس‌آزمون به ترتیب 104، 5/11 و 6/65 به دست آمد که بیانگر افزایش متغیرها در مرحله پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون می‌باشد. همچنین، میانگین هوش کلامی، ادبیات لغاتی و خلاقیت گروه شاهد در مرحله پیش‌آزمون به ترتیب 3/99، 4/10 و 59 گزارش شد که این مقادیر در مرحله پس‌آزمون به ترتیب 99، 05/10 و 6/58 گزارش گردید و تفاوتی در مقادیر متغیرهای گروه شاهد در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون مشاهده نشد. بدین ترتیب، آموزش قصه‌گویی تاثیر معنی‌داری بر متغیرهای هوش کلامی (88/12 = F، 001/0 > P)، ادبیات لغاتی (60/14 = F، 001/0 > P) و خلاقیت (48/108 = F، 001/0 > P) داشت.

 بعضی از دانش‌آموزان در زمینه مهارت‌های کلامی دچار مشکل هستند و از طرف دیگر، مهارت‌های کلامی نوعی از هوش متبلور است. نتایج نشان داد که استفاده از روش قصه‌گویی تاثیر معنی‌داری بر هوش کلامی، خلاقیت و ادبیات لغاتی کودکان گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد داشته است.