تاثیر محلول اکسید روی بر کیفیت و عمر نگهداری میوه توت فرنگی

توت فرنگی از میوه های فسادپذیر است که به پوسیدگی های قارچی حساس بوده و دارای عمر پس از برداشت کوتاهی است. اکسید روی به عنوان ترکیبی ایمن با خاصیت ضد میکروبی می تواند در افزایش زمان ماندگاری توت فرنگی موثر باشد.

در این پژوهش، تاثیر محلول اکسید روی (با نام تجاری ایمن ژاو) بر ماندگاری، ویژگی-های فیزیکوشیمیایی و حسی میوه توت فرنگی رقم کاماروسا بررسی شد.

میوه های توت فرنگی در محلول اکسید روی با غلظت های مختلف (31/0 درصد، 63/0 درصد، 94/0 درصد و 25/1 درصد) برای زمان های 1، 2 و 3 دقیقه غوطه ور شدند. سپس میوه ها در ظروف پلاستیکی، بسته بندی و در شرایط معمولی (دمای 25 درجه سانتی گراد) و سردخانه (دمای 4 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد) نگهداری شدند. داده ها با آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

محلول اکسید روی در غلظت 31/0 درصد و غوطه-وری برای مدت 3 دقیقه سبب حفظ کیفیت و افزایش زمان ماندگاری میوه های توت فرنگی تا 2 هفته در سردخانه شد. در شرایط معمولی نگهداری نیز استفاده از محلول اکسید روی در غلظت 63/0 درصد و زمان غوطه وری 3 دقیقه سبب افزایش زمان نگهداری میوه های توت فرنگی به 48 ساعت شد. در این شرایط، میزان پوسیدگی میوه های توت فرنگی در مقایسه با شاهد تا 70 درصد کاهش یافت. اثر محلول ایمن ژاو روی ویژگی های حسی محصول قابل تشخیص نبود و تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد.

محلول اکسید روی در غلظت های پیشنهادی و نگهداری در سردخانه، در حفظ کیفیت و کاهش پوسیدگی در میوه توت فرنگی موثر بود.